مروری بر روند توسعه و بهبود عملکرد غشاهای پلیمری به منظور جداسازی و استحصال هلیم

هلیم به دلیل ویژگی های یگانه کاربردهای گسترده ای به ویژه در حوزه های پزشکی، هسته ای و فضایی یافته است. در حال حاضر منبع اصلی و صنعتی هلیم، گاز طبیعی است که باید حداقل دارای 05/0% مولی هلیم باشد تا فرایند استخراج که به طور عمده مبتنی بر سرمایش است صرف ه ی اقتصادی داشته باشد. به دلیل برتری های بسیار فناوری غشایی، استخراج هلیم توسط این فناوری حدود نیم قرن است که مورد مطالعه قرار گرفته است. برخی غشاهای غیرآلی مانند سیلیکا عملکرد مناسبی در جداسازی هلیم از خود نشان داده اند اما هزینه و پیچیدگی های ساخت و توسعه آن ها زیاد است. در مقابل غشاهای پلیمری کم هزینه ترند و نیاز به ارتقا و بهبود دارند تا عملکردشان به حد دلخواه برسد. درکنار ایجاد آمیزه پلیمری و به کارگیری ترکیب های پرکننده غیر آلی، از جمله موثرترین روش های بهبود عملکرد این غشاها، سنتز غشاهای کوپلیمر می باشد. همچنین سامانه ی پیشنهادی استفاده ی ترکیبی از فناوری های سرمایشی، غشایی و جذب فشار نوسانی می تواند منجر به کاهش مصرف انرژی و هزینه ها شود.