هژمونی آمریکایی و تهدید روشنفکران ارگانیک برای انقلاب اسلامی

تحولات چشمگیر محیط بین الملل طی دهه های اخیر اشکال تحمیل اراده و اعمال سلطه قدرت های بزرگ بر نظام جهانی را نسبت به گذشته بسیار دگرگون ساخته و دورانی موسوم به عصر استعمار نوین را رقم زده است که در آن تاثیرگذاری غیرمستقیم بر اذهان مخاطبان، مزیت نسبی به مراتب بیشتری از سلطه گری بر آنان از طریق ابزارهای قدرت سخت دارد. مقاله پیش رو با مدنظر قرار دادن تحولات مذکور و با وام گیری از ادبیات گرامشی، به طرح این پرسش اصلی پرداخت که «روشنفکران ارگانیک» در کشورهای هدف چه نقشی را به منظور بسط و تحکیم هژمونی آمریکایی در عصر استعمار نوین ایفا می کنند؟ در پاسخ به پرسش اصلی، فرضیه نگارنده این بود که روشنفکران ارگانیک به دلیل تاثیرپذیری شدید از اندیشه و سبک زندگی غربی در نتیجه حضور در قلمرو جغرافیایی غرب و تحصیل در مراکز علمی اروپا و آمریکا به ویژه در قالب برنامه های دیپلماسی عمومی، واسطه و تسهیلگر هژمونی آمریکایی در جوامع هدف هستند. این مقاله از لحاظ نظری، رویکردی گرامشینیستی دارد و نگارنده به منظور راستی آزمایی فرضیه خود کوشید تا با روش تحلیل دومتغیره و شیوه گردآوری اسنادی اطلاعات، وجود رابطه ای علی را میان نفوذ و هژمونی آمریکایی و رفتار جوامع هدف به واسطه کنشگری روشنفکران ارگانیک اثبات نماید.