ارتباط بین رفتارهای خودمراقبتی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر همدان

عدم تبعیت از رفتارهای خودمراقبتی می تواند بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پرفشاری خون تاثیر گذار باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رفتارهای خودمراقبتی در افراد مبتلا به پرفشاری خون و رابطه آن با کیفیت زندگی انجام گردید.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی_تحلیلی از نوع مقطعی بود که بر روی 200 نفر از بیماران مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر همدان در سال 1396 که بصورت نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (SF-36) بود. داده ها در نسخه 16 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون تحلیل گردید.
رفتارهای خودمراقبتی و ابعاد مختلف کیفیت زندگی با کسب 5/63 و 6/56 درصد حداکثر نمره قابل اکتساب به ترتیب در حد نسبتا مطلوب و نامطلوب ارزیابی گردید. بین کیفیت زندگی با جنس، وضعیت تاهل و نمایه توده بدنی رابطه معنی داری مشاهده شد (05/0P<). همچنین بین رفتارهای خود مراقبتی و سه بعد از کیفیت زندگی شامل عملکرد جسمانی، عملکرد روانی و احساس درد و ناراحتی همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت (05/0P<). بین نمرات کلی کیفیت زندگی و رفتارهای خود مراقبتی نیز همبستگی مثبت و معنی دار مشاهده شد (005/0=Pvalue، 196/0=r).
با توجه به وجود ارتباط معنی دار بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و انجام رفتارهای خودمراقبتی، طراحی و اجرای برنامه های آموزشی به بیماران مبتلا به پرفشاری خون جهت افزایش تبعیت از رفتارهای خودمراقبتی پیشنهاد می گردد.