اثر تجویز درون صفاقی ویتامین ب6 در طول بارداری و پس از آن بر مدل افسردگی پس از زایمان در موش های سوری ماده بالغ

افسردگی پس از زایمان یک اختلال خلقی است که می تواند در طول یک سال پس از زایمان رخ داده و مادر و حتی نوزاد را تحت تاثیر قرار دهد. داروهای ضدافسردگی به دلیل داشتن عوارض جانبی متعدد به ویژه در مادران شیرده، نگران کننده هستند. ویتامین ب6 در سنتز چندین انتقال دهنده عصبی دخالت دارد و عوارض جانبی نیز برای مصرف آن گزارش نشده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تجویز ویتامین ب6 بر مدل افسردگی پس از زایمان در موش های سوری ماده طراحی و اجرا شده است.
در این مطالعه تجربی از موش های سوری ماده بالغ نژاد NMARI (30-25 گرم) استفاده شد که به 7 گروه 8 تایی تقسیم شدند: کنترل، شاهد افسردگی (دریافت کننده حلال)، گروه افسرده درمان نشده (تنها پروژسترون دریافت کردند)، چهار گروه افسرده درمان شده که سه گروه از آنها یک دوز از ویتامین ب6 شامل (25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و گروه چهارم 8 روز با دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن ویتامین ب6 تیمار شدند. در موش های سوری موردنظر با تجویز 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از پروژسترون به مدت 5 روز، افسردگی پس از زایمان مدل سازی شد. ارزیابی افسردگی با تست شنای اجباری در روز هشتم انجام شد. داده ها، با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی حداقل تفاوت معنی دار (Least significant difference; LSD)، تحلیل شدند.
ویتامین ب6 در تک دوزهای 100 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (001/0P<) و همچنین تجویز 8 روز از دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (016/0P=) این ویتامین، سبب کاهش معنی دار نسبت به موش های افسرده درمان نشده، در مدت زمان بی حرکتی در آزمون شنای اجباری در موش های سوری افسرده شد.
تجویز پروژسترون سبب افزایش مدت بی حرکتی و القای افسردگی در موش های سوری گردید. تجویز ویتامین ب6 در این روش سبب کاهش مدت زمان بی حرکتی در تست شنای اجباری شد. این یافته ها می تواند استفاده از ویتامین ب6 در کم کردن علائم افسردگی پس از زایمان را مورد توجه قرار دهد.