درک عوامل تاثیرگذار بر هیجان ابراز شده مادران کودکان اوتیسم (پژوهش ترکیبی)

هیجان ابراز شده به منظور سنجش روابط بین والدین و کودکان استفاده می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی مقایسه ای هیجان ابراز شده مادران کودکان اوتیسم عادی و سرانجام بررسی عوامل موثر بر نمره هیجان ابراز شده بالای مادران کودکان مبتلا به اوتیسم، مورد بررسی قرار گرفت.
روش انجام پژوهش، به شیوه پژوهش ترکیبی لانه گزینی بود. به منظور سنجش کمی هیجان ابراز شده مادران، 50 مادر کودک مبتلا به اوتیسم که کودکان آن ها در دامنه سنی 13-3 سال قرار داشتند، به صورت نمونه گیری در دسترس از مراکز اوتیسم و 50 مادر کودکان با رشد عادی به شیوه تصادفی انتخاب شدند. در مرحله دوم، به منظور بررسی تبیین عواملی که بر هیجان ابراز شده مادران تاثیر دارد، روش پژوهش کیفی تحلیل محتوا مورد استفاده قرار گرفت.
مادران کودکان مبتلا به اوتیسم، هم در نمره کلی هیجان ابراز شده و هم در زیرمولفه های آن یعنی انتقاد و درگیری عاطفی افراطی، بالاتر از مادران کودکان عادی بودند. نتایج مرحله دوم بیانگر این بود که پنج عامل در بالا بودن هیجان ابراز شده مادران اوتیسم تاثیر داشت که عبارت از نگران نظر دیگران بودن، نگرانی در مورد وضعیت آینده کودک، نادیده گرفتن خود و ترجیح نیازهای کودک بر نیازهای خود و دیگر اعضای خانواده، مقایسه کودک خود با کودکان دیگر، سرزنش و انتقاد از کودک بود.
با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می شود که در بازپروری کودکان اوتیسم، الگوهای درمانی تدوین شود که هیجان ابراز شده والدین آن ها را نیز در نظر داشته باشد.