رابطه ی هوش هیجانی، رضایت شغلی، عدالت و تعهد سازمانی با کارکرد منتورینگ از دیدگاه پرسنل بیمارستان پورسینای رشت (یک گزارش موردی)

آموزش کارکنان و ایجاد آمادگی برای رسیدن افراد به اهداف شخصی و سازمانی (کار راهه شغلی) اهمیت دارد و کیفیت عملکرد منتور/ مربی در این راستا تعیین کننده است. حساسیت این موضوع در بیمارستان ها می تواند در کانون توجه باشد. مطالعه حاضر قصد دارد رابطه ی هوش هیجانی، رضایت شغلی، عدالت و تعهد سازمانی درک شده از سوی آنان را با عملکرد منتورینگ در کارکنان بیمارستانی بیازماید.
مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که جامعه پژوهش آن را کلیه پزشکان، پرستاران، کارکنان بخش رادیولوژی، اداری و نیروهای خدماتی بیمارستان دولتی پورسینای شهر رشت تشکیل می داد . 403 نفر به شیوه نمونه گیری سهمیه ای انتخاب و به پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، هوش هیجانی، عدالت سازمانی، رضایت از شغل، تعهد سازمانی و کارکرد منتورینگ پاسخ دادند. کلیه داده ها بانسخه 20 نرم افزارSPSS تحلیل گردید.
تحلیل های رگرسیون سلسله مراتبی به روش ورود همزمان نشان داد، هرسه مولفه ی عدالت سازمانی یعنی عدالت توزیعی ، عدالت مراوده ای ،عدالت رویه ای، از مولفه های عدالت سازمانی؛ یک مولفه ی رضایت شغلی یعنی رضایت از سرپرست و یک مولفه ی هوش هیجانی یعنی خودمدیریتی به طور معنی داری توانستند 60% از واریانس مشترک نتایج عملکرد منتورینگ را تبیین نمایند (0001/0P<، 18/26F=).
درک کارکنان از عدالت سازمانی و رضایت از سرپرست و نیز توانایی افراد در کنترل هیجان ها و واکنش پذیری مناسب در وضعیت های مختلف بیمارستانی با کیفیت عملکرد منتور/ مربی مرتبط است. با توجه به نتایج بدست آمده و متغیرهای تاثیرگذار بر منتورینگ، پیشنهاد می شود برای مداخلات بیمارستانی/مدیریتی مرتبط با هوش هیجانی، عدالت سازمانی و رضایت شغلی تصمیم گیری شود.