مقایسه دو گونه آگاروفیت بومی در سواحل جنوب ایران جهت آبزی پروری Gracilaria corticata (J.Ag.) J.Ag. & Gracilariopsis longissima (S.G. Gmelin) M. Steentoft، L. M.Irvine & W.F. Farnham

دو گونه آگاروفیتGracilaria corticata و Gracilariopsis langissima از نظر ارزش آبزی پروری و تولید مورد مقایسه قرار گرفتند. مقدار آگار استخراجی، دسترسی آسان در طبیعت جهت ذخیره سازی اولیه، رشد سریع و تولید بیشتر در واحد سطح، به عنوان شاخص مقایسه در نظر گرفته شد. نمونه ها پس از جمع آوری از سواحل چابهار و بندرعباس در یک دوره کشت 45 تا 50 روزه مقایسه شدند. میزان تولید در 500 متر مربع، حدود 250 و 1000 کیلوگرم (5 تن و 20 تن در هکتار) جلبک تر به ترتیب برای گراسیلاریا و گراسیلاریوپسیس به دست آمد. از 100 گرم جلبک خشک گراسیلاریا و گراسیلاریوپسیس، به ترتیب حدود 83/19 گرم و 03/13 گرم پودر آگار به دست آمد. بنابراین، گونه گراسیلاریوپسیس در مقایسه با گراسیلاریا از نظر آبزی پروری ارجح بود.