بررسی تاثیر آموزش مهارت های تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین فردی بر نشانه های اختلال افسردگی

شیوع اختلالات افسردگی به حدی است که موجب شده شیوه های درمانی متعددی اعم از دارودرمانی و روان درمانی برای آن ارائه گردد. لذا این پژوهش با هدف اثربخشی مهارت های تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین فردی در قالب رفتاردرمانی دیالکتیکی بر نشانه های عاطفی، شناختی و جسمانی افسردگی انجام شد.
این طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون، پس آزمون) بود. 28 بیمار با تشخیص اختلال افسردگی پس از اختلال سازگاری به طور تصادفی در 3 گروه درمانی (تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین فردی) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. بیماران گروه آزمایش به مدت 8 هفته مورد درمان قرار گرفتند و با استفاده از پرسشنامه افسردگی ویراست دوم بک مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت نتایج به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، کوواریانس و آزمون تعقیبی (LSD) توسط نرم افزار SPSS-19 تجزیه و تحلیل شدند.
بیماران هر 3 گروه آزمایشی (تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین فردی) بهبودی قابل توجهی بعد از درمان داشتند. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیکی منجر به بهبود قابل توجه علائم عاطفی، شناختی و فیزیکی افسردگی در مبتلایان به اختلال سازگاری می شود.
با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد آموزش مهارت های تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین فردی در قالب رفتاردرمانی دیالکتیک در درمان شدت علائم افسردگی بیماران موثر است.