بررسی کارایی سولفات آلومینیوم، کلرور فریک، پلی آلومینیوم کلراید، پلیمر و آهک در تصفیه پساب سنگ بری

در کارخانه های سنگ بری مقادیر زیادی آب مصرف می شود و استفاده مجدد از آب در فرآیند امری ضروریست. این مطالعه با هدف بررسی کارایی سولفات آلومینیوم، کلرور فریک، پلی آلومینیوم کلراید، پلیمر و آهک در حذف کدورت، کل جامدات معلق و کل جامدات از پساب صنعت سنگ بری انجام شد.
این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه جارتست صورت پذیرفت. آزمایشات بر اساس غلظت های متغیر منعقدکننده (25، 50، 75، 100، 200 و 500 میلی گرم در لیتر) انجام گردید. مراحل اختلاط سریع، اختلاط آرام و سکون انجام شد و عواملی از قبیل کدورت، کل جامدات معلق، کل جامدات، pH و هدایت الکتریکی مورد بررسی قرار گرفت.
کارایی منعقدکننده ها در حذف کدورت تقریبا یکسان بود. بالاترین میزان حذف کدورت مربوط به آهک (8/99%) و پایین ترین میزان حذف مربوط به سولفات آلومینیوم (4/86 %) بود. آهک و پلی آلومینیوم کلراید راندمان بالایی در حذف کل جامدات معلق داشتند. بیشترین میزان حذف کل جامدات معلق مربوط به آهک (1/99%) و کمترین میزان حذف مربوط به کلرور فریک (3/57%) بود. راندمان آلوم و پلیمر در حذف کل جامدات بالاتر از سایر منعقد کننده ها بود. بیشترین میزان حذف کل جامدات مربوط به آلوم (5/82 %) و پایین ترین میزان حذف مربوط به پلی آلومینیوم کلراید (70 %) برآورد گردید.
استفاده از مواد منعقدکننده می تواند موجب افزایش راندمان تصفیه و تسریع در بازگشت آب به چرخه گردد. آلوم و آهک در حذف کدورت، کل جامدات معلق و کل جامدات کارایی بالایی دارند و برای تصفیه پساب سنگ بری می توانند مورد استفاده قرار گیرند.