ارزیابی کارایی پروتئین A60 باکتری مایکوباکتریوم بوویس سویه BCG به عنوان پادگن تشخیصی

بیماری سل یکی از شایع ترین بیماری های عفونی است. روش های رایج تشخیص سل یا زمان گیر است یا از حساسیت و ویژگی کافی برخوردار نمی باشند. پادگن های مختلف مایکوباکتریایی در واکنش با سامانه ایمنی میزبان دخیل هستند و می توان از آنها برای تشخیص بیماری سل بهره جست. پادگن 60، درشت مولکول و مقاوم به حرارت است که در مایکوباکتریوم بویس و مایکوباکتریوم توبرکلوزیس وجود دارد. این پادگن در طراحی سیستم های الایزا برای تشخیص بیماری سل استفاده می شود. هدف از این مطالعه خالص سازی پادگن 60 از سیتوپلاسم باکتری و ارزیابی و مقایسه کارایی آن با توبرکولین انسانی و استاندارد است. با کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون، پادگن 60 از دیگر اجزاء باکتری خالص گردید و در آگار ژل با استفاده از
Anti A60، Anti BCG، ایمنودیفیوژن و باند رسوبی، تشخیص داده شد. وزن مولکولی اجزاء پادگن 60 با الکتروفورز بدست آمد. با انجام کروماتوگرافی، هفت فراکسیون حاصل شد. در بررسی بلات نقطه ای، مشخص گردید که سیتوپلاسم و دیواره سلولی دارای پادگن 60 می باشند. این تست نشان داد که فراکسیون یک، بیشترین شدت رنگی را ایجاد و در نتیجه بالاترین مقدار پادگن 60 در این فراکسیون بود. در آگار ژل ایمنودیفیوژن نمونه سیتوپلاسم و همه فراکسیون های حاصل از کروماتوگرافی با Anti BCG واکنش مثبت نشان دادند و فراکسیون یک، بیشترین میزان رسوب را در بین هفت فراکسیون دیگر ایجاد نمود. وزن مولکولی اجزای پادگن 60 در محدوده 35، 38،40 و 65 کیلو دالتون تشخیص داده شد. نتایج واکنش های حاصل از تزریق پادگن 60 و توبرکولین انسانی استاندارد بیانگر تاثیر گذاری مناسب این پادگن در قیاس با توبرکولین انسانی استاندارد بود. جستجوی پادتن در سرم بیماران روشی سریع و قابل تکرار است که با حساسیت 89% و اختصاصیت 94% می تواند ماده مناسبی برای تشخیص سل باشد. با این روش می توان بدون مواد یا تجهیزات پیشرفته و گران قیمت، نتایج را به سرعت فراهم کرد.