اثر سطوح مختلف پروتئین و نوع فرمولاسیون جیره بر اساس اسید آمینه کل و قابل هضم بردفع نیتروژن جوجه های گوشتی

تحقیقی به صورت فاکتوریل 3×3 (سه سطح مختلف پروتئین خام در جیره: توصیه شرکت کاب، 10 و 20 درصد کمتر از حد توصیه شرکت کاب و سه نوع فرمولاسیون جیره: جیره ای بر پایه ذرت و کنجاله سویا بعنوان شاهد، جیره دارای گندم و جو و برخی محصولات جانبی کشاورزی که اسیدآمینه های گوگرد دار، لیزین و ترئونین کل آن برابر مقادیر کل همین اسیدآمینه ها درجیره اول بود و جیره ای مشابه جیره دوم با این تفاوت که اسید آمینه های گوگرد دار، لیزین و ترئونین قابل هضم آن، برابر مقادیر قابل هضم همین اسیدآمینه در جیره اول بود) با 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی به منظور بررسی اثر نوع خوراک و سطح پروتئین جیره بر دفع نیتروژن جوجه های گوشتی انجام گرفت. تاثیر نوع خوراک بر میزان مصرف، دفع و ابقای نیتروژن (کیلوگرم در واحد آزمایشی) معنی داربود. به طوری که جیره ذرت- سویا بیشترین میزان مصرف، ابقاء و دفع نیتروژن آمونیاکی و کمترین میزان دفع نیتروژن در بستر را ایجاد نمود (05/0> p) و برعکس جیره دارای گندم، جو و ضایعات کشاورزی متعادل شده بر اساس اسید های آمینه کل کمترین میزان مصرف، ابقاء و تولید نیتروژن آمونیاکی را باعث گردید. تنظیم جیره بر اساس اسید های آمینه قابل هضم، وضعیت مصرف، ابقاء و دفع نیتروژن بستری جوجه های گوشتی را تا حدی بهبود بخشید. کاهش سطح پروتئین جیره باعث کاهش معنی دار مصرف، ابقاء و دفع نیتروژن به صورت مطلق گردید (05/0> p) اما درصد ابقاء نیتروژن را در هر واحد آزمایشی بهبود بخشید.