کمی سازی بیماری و مرگ های قلبی-عروقی و تنفسی منتسب به آلاینده SO2 هوای شهر تبریز با استفاده از مدل AIRQ در سال 1390

مشکلات بهداشتی مرتبط با مواجهه آلودگی هوا اغلب موجب تحمل هزینه ها در مراقبت بهداشتی، غیبت از کار و از دست دادن شغل، موارد حادتری مانند ناتوانی های دائمی و مرگ می شود. شهر تبریز به دلیل وجود بسیاری از کارخانجات بزرگ صنعتی در آن و ورود بیش از ظرفیت خودروهای جدید به چرخه تردد شهری، به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای کشور به شمار می رود. لذا در این مطالعه سعی بر این است که کمی سازی و مقایسه اثرات بهداشتی آلاینده SO2هوای شهر تبریز، انجام پذیرد. اطلاعات اخذ شده از سازمان محیط زیست و سازمان هواشناسی در برگیرنده داده های مربوط به 6 ایستگاه سنجش آلودگی هوای موجود در شهر تبریز در دوره 12ماهه از ابتدای فروردین تا آخر اسفند سال 1390 می باشد. در مرحله بعد این داده ها توسط نرم افزار اکسل تصحیح دما و فشار، برنامه نویسی، پردازش (میانگین) و فیلترکردن، و پردازش نهایی گردید و داده های پردازش شده به مدل AIRQ داده شد. تجمعی تعداد موارد مرگ برای آلاینده SO2در شهر تبریز 108نفر می باشد. تعداد موارد مرگ قلبی عروقی منتسب به SO2، 105نفر برآورد گردیده است. به ازاء هر μ g/m310 افزایش غلظت SO2، میزان خطر مرگ قلبی عروقی 8/0درصد افزایش می یابد. تجمعی تعداد موارد مرگ تنفسی برای آلاینده SO2 در شهر تبریز 17نفر می باشد. تجمعی تعداد موارد برای سکته حاد قلبی برای آلاینده SO2، 22نفر و تجمعی تعداد برآوردشده مراجعه به بیمارستان به علت COPD ناشی از تماس با غلظت بالای μ g/m3 10، SO2 حدود 12نفر می باشد.