مطالعه اثربخشی دروس ریاضی و فیزیک در برونداد فرایند آموزش طراحی صنعتی

پیچیدگی نیازها در دنیای امروز ، آموزش را به سمت ماهیت بینارشته ای پیش برده و ذات رشته طراحی صنعتی از این ماهیت مستثنی نیست. نفوذپذیری تخصص های مختلف در این رشته زیاد بوده و از این رو دروس فنی مانند ریاضی و فیزیک نیز به منظور آگاهی فارغ التحصیلان این رشته از مبانی فنی در طراحی هایی که ساختاری فنی دارند سبب شده تا این دروس در سیلابس درسی ایران سهمی 7/8 درصدی داشته باشند. در این مطالعه تلاش شده تا در مقایسه ای کمیت واحدهای این دروس (قدرالسهم آنها) در مقابل میزان کاربردپذیری شان در رشته طراحی صنعتی محصول محور و سپس نسبت به سایر دانشگاه های برتر دنیا مورد ارزیابی قرار گیرد. در مرحله اول 50 عنوان پایان نامه کارشناسی ارشد رشته طراحی صنعتی به صورت تصادفی انتخاب شد و سهم استفاده از آموخته های دانشجویان از دروس ریاضی و فیزیک مورد بررسی قرار گرفت، در بخش دوم سیلابس دانشگاه های برتر دنیا بررسی شده است و در بخش سوم پرسش نامه هایی برای دو گروه استادان(12نفر) و دانشجویان و فارغ التحصیلان طراحی صنعتی(83 نفر) تهیه شد. نتایج بخش نخست (بررسی پایان نامه ها) نشان می دهد، کاربرد آموزش دروس ریاضی و فیزیک در پایان نامه ها نمودی نزدیک به صفر دارند. بررسی پرسشنامه ها نیز نشان می دهد، هر دو گروه اساتید و گروه دانشجویان و فارغ التحصیلان تاکید دارند که سرفصل های این دروس ناکارآمد بوده و با سایر دروس طراحی صنعتی و نیازهای حرفه ای و شغلی فراگیران تناسب ندارند. از سوی دیگر، با توجه به ضعف پایه ریاضی برخی از دانشجویان معمولا تدریس سرفصل ها به طور کامل انجام نمی شود. بنابراین جایگزینی مباحث کاربردی با سرفصل های غیر مرتبط و تئوریک دروس ریاضی و فیزیک جهت بالا بردن فهم دانشجویان و اثربخشی دروس پایه در برونداد فرآیند آموزش طراحی صنعتی پیشنهاد می شود.