مقایسه درمان دارویی تیوتروپیوم و β2 آگونیست در افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

چکیده:
مقدمه
تیوتروپیوم آنتی کولینرژیک طولانی اثر است که در درمان افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه بکار می رود. آمار موجود از مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریوی در کشور و روند رو به افزایش قدرت شناسایی این بیماران بیانگر ضرورت اعمال روش های درمانی مطلوب در جهت بهبود کیفیت زندگی این دسته از بیماران است لذا پژوهش حاضر از نوع مرور نظام مند به بررسی مطالعات مرتبط با اثربخشی و ایمنی درمان دارویی تیوتروپیوم و β2 آگونیست در افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه می پردازد.
روش بررسی
در این مطالعه مقالات RCT (randomized control trial) و CCT (Controlled Clinical Trial) جستجو شده از پایگاه های Pubmed ، SCOPUS، Ovid medline و Cochran(در مجموع 8 مقاله) بدون در نظر گرفتن محدودیت زمانی و صرفا محدود به دو زبان انگلیسی و فارسی مورد بررسی قرار گرفت. متاآنالیز با استفاده از نرم افزار STATA انجام گرفت و برخی پیامدها به دلیل محدودیت های موجود آنالیز کیفی شد.
نتایج
در بین پیامدهای اثربخشی، FEV1 (Forced expiratory volume in 1 second (FEV1)) و FEV1/FVC، اثربخشی کمتری نشان داده است و در مورد FVC (Forced vital capacity) اثربخشی در حد، کمی بالاتر بوده است. دربین پیامدهای اثربخشی، مصرف تیوتروپیوم موجب بهبود در FVC شده، حال آنکه این دارو بر روی پیامدهای Forced expiratory volume in 1 second (FEV1) و FEV1/FVC اثر کمتری نشان داده است. علاوه بر این استفاده از تیوتروپیوم در مقابل سالمترول، منجر به پیشگیری از تشدید حملات در بیماران بیماری مزمن انسدادی ریوی می گردد. به لحاظ ایمنی شیوع کلی عوارض جانبی در طول هر دو درمان، یکسان بوده و اغلب عوارض جانبی جدی، بیشتر تحت عنوان تشدید حملات بوده است. در هر دو روش درمانی تعداد محدودی مرگ مشاهده شد که غالب موارد، مرتبط با درمان های اعمال شده نبود.
نتیجه گیری
یافته ها نشان می دهد که روش درمان تیوتروپیوم در مقایسه با β2 آگونیست ها از نظر ایمنی برتری دارد، از طرف دیگر در بین پیامدهای اثربخشی مورد بررسی در این مطالعه دو مورد از آن (FEV1 و FEV1/FVC) اثربخشی کمتری نشان داده است و در مورد دیگر نیز (FVC) اثربخشی در حد کمی بالاتر بوده است.
زبان:
فارسی
صفحات:
485 تا 500
لینک کوتاه:
magiran.com/p1761273 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!