تاثیر فعالیت ورزشی قبل و بعد از ابتلاء به سرطان پستان بر میزان Bax و Bcl-2 بافت قلب در موش های ماده

سرطان پستان، شایع ترین سرطان در میان زنان است. خطر مرگ ومیر ناشی از بیماری های قلبی-عروقی در افراد مبتلا به سرطان پستان بیشتر است. فعالیت ورزشی هوازی در پیشگیری و درمان این بیماری ها موثر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات فعالیت هوازی شنا قبل و بعد از ابتلاء به سرطان پستان بر میزان Bax و Bcl-2 بافت قلبی در موش های ماده انجام گرفت.
56 سر موش ماده نژاد بالب سی به صورت تصادفی به دو گروه فعال و غیرفعال تقسیم شدند. گروه فعال قبل از ابتلاء به سرطان پستان به مدت 4 هفته، هفته ای 3 روز و روزانه 30 دقیقه در مخزن آب شنا کردند. گروه غیرفعال قبل از ابتلاء به سرطان هیچ گونه فعالیت ورزشی انجام ندادند. هر دو گروه فعال و غیرفعال پس از سرطان به طور جداگانه به چهار زیر گروه الف) ادامه دادن تمرین، ب) استراحت، ج) تزریق داکسوروبیسین و د) تمرین- داکسوروبیسین تقسیم شدند. در نهایت میزان Bax و Bcl-2 بافت قلب، به عنوان شاخص های آپوپتوزی مورد سنجش قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که میزان Bcl-2 و Bax بافت قلب در گروهی که قبل و بعد از ابتلاء به سرطان پستان فعالیت هوازی شنا انجام داده بودند نسبت به گروهی که هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند به ترتیب افزایش و کاهش معناداری دارند.
فعالیت ورزشی شنا قبل و بعد از ابتلاء به سرطان پستان بر میزان Bax و Bcl-2 بافت قلبی در موش های مبتلا به سرطان تاثیر مثبتی دارد. بنابراین فعالیت ورزشی هوازی شنا که به طور منظم انجام می شود ممکن است به افزایش بقای سلول های قلبی در افراد مبتلا به سرطان پستان منجر شود.