اثر مداخله ورزش بر عوامل درگیر بر بیان ژن عوامل تحریکی و مهاری رگ زایی به دنبال ایسکمی ریپرفیوژن مجدد عضله قلب

فرایند رگ زایی برای موضع آسیب دیده در قلب امری حیاتی است. این مطالعه با هدف بررسی اثر مداخله ورزش بر عوامل درگیر بر بیان ژن عوامل تحریکی و مهاری رگ زایی به دنبال ایسکمی ریپرفیوژن مجدد عضله قلب صورت گرفته است.
در این مطالعه 28 رت صحرایی نر ویستار (250-200 گرم) به صورت تصادفی در 4 گروه شم، ایسکمی، تمرین و تمرین- ایسکمی مورد استفاده قرار گرفتند. آنفارکتوس میوکارد با بستن شریان کرونری نزولی به مدت 30 دقیقه انجام شد. برنامه تمرینی روی تردمیل به مدت 8 هفته، 3 روز در هفته به مدت 40 دقیقه اجرا شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و تزریقات، موشها بی هوش شده و بافت قلب جدا شد و بیان ژن VEGF، TSP-1، Aktو اپلین برای سلولهای بافت قلب اندازه گیری شد.
نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین 4 گروه در میزان بیان ژن VEGF، TSP-1، Akt و اپلین وجود دارد (001/0=p). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که سطح بیان ژن VEGF، Aktو اپلین در گروه تمرین ایسکمی افزایش معناداری به نسبت گروه شم، ایسکمی و تمرین ورزشی داشت (05/0p<). در واقع تمرینات ورزشی در هنگام مداخله ایسکمی می تواند منجر به افزایش بیان ژن اپلین،VEGF و Akt شد. اما خود تمرین ورزشی این تغییر را ایجاد نکرد (05/0p>). از طرف دیگر نتایج نشان داد که سطح بیان ژن TSP-1 در گروه تمرین ایسکمی، ایسکمی و تمرین ورزشی کاهش معناداری به نسبت گروه شم داشت (05/0p<).
تمرینات ورزشی به دنبال مداخله ایسکمی میوکارد سعی در حذف عوامل منفی و افزایش عوامل مثبت رگ زایی برای رساندن بافت به تعادل آنژیوژنزی را دارا هستند .