ادراک از محیط یادگیری و فرسودگی تحصیلی: نقش واسطه تاب آوری تحصیلی

حضور در دانشگاه همواره برای تمام دانشجویان خوشایند نیست و ممکن است برخی مواقع دانشجویان با چالش هایی مواجه شوند که منجر به بی علاقگی، خستگی و احساس ناکارآمدی آنها شود. بی علاقگی، خستگی و احساس ناکارآمدی از وجوه فرسودگی تحصیلی می باشد که در چند دهه اخیر موردتوجه پژوهشگران قرار گرفته است. براین اساس هدف پژوهش حاضر، شناسایی ارتباط ادراک از محیط یادگیری و فرسودگی تحصیلی با واسطه گری تاب آوری تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری می باشد.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی–تحلیلی (با استفاده از مدل یابی روابط ساختاری) می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان رشته علوم تربیتی دانشگاه حکیم سبزواری تشکیل دادند که از بین آنها 170 نفر بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده، شامل پرسشنامه های اندازه گیری ادراک محیط آموزشی داندی، تاب آوری تحصیلی ساموئلز و فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران می باشد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های پژوهش نشان داد، ادراک از محیط یادگیری اثر معناداری بر فرسودگی تحصیلی (33/0-) و تاب آوری تحصیلی (51/0) و تاب آوری تحصیلی اثر معناداری بر فرسودگی تحصیلی (55/0-) داشت. علاوه براین، اثر غیرمستقیم ادراک از محیط یادگیری بر فرسودگی تحصیلی از طریق تاب آوری تحصیلی نیز معنادار (28/0-) بود. همچنین با توجه به شاخص های برازندگی مدل؛ شاخص نیکویی برازش (93/0)، ریشه دوم برآورد واریانس خطای تقریب (07/0)، شاخص برازش هنجارشده (90/0)، مدل پیشنهادی از برازش مناسبی برخوردار بود.
ادراک از محیط یادگیری علاوه بر اثر مستقیم بر فرسودگی تحصیلی، بطور غیرمستقیم نیز از طریق تاب آوری تحصیلی بر فرسودگی تحصیلی اثرگذار است. بنابراین متغیر تاب آوری تحصیلی را می توان به عنوان متغیر میانجی بین ادراک از محیط یادگیری و فرسودگی تحصیلی در نظر گرفت.