تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی هوازی و مقاومتی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل به قند و هموگلوبین گلیکولیزه در بیماران پیش دیابتی

سبک زندگی توام با کم تحرکی و شیوع سندروم های متابولیک به ویژه پیش دیابت، یکی از چالش های مهم سلامت در جهان بوده و اخیرا محققان توجه خاصی به استفاده از علوم ورزشی جهت یافتن روش های نوین پیشگیری و درمانی کرده اند. بر همین اساس هدف این مطالعه بررسی تاثیر تمرین ترکیبی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل گلوکز و هموگلوبین گلیکولیزه در بیماران پیش دیابتی بود.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، در مجموع 30 بیمار پیش دیابتی به مدت 8 هفته در دو گروه 15 نفری (تمرین) تحت یک برنامه ی استاندارد تمرینات بدنی هوازی 40 تا 70 درصد VO2max و مقاومتی50 تا 70 درصد (1RM) و گروه 15 نفری (شاهد) قرار گرفتند. تغییرات در سطوح سرمی قند ناشتا، تحمل گلوکز دو ساعته و HbA1c بین گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت.
در انتهای این مطالعه سطوح سرمی قند ناشتا، تحمل به گلوکز دو ساعته و درصد HbA1c در گروه تمرین به طور معنی داری بهبود یافتند. ولی گروه شاهد هیچکدام از شاخص های گلوکز مورد مطالعه کاهش معنی دار نشان ندادند.
در این مطالعه تمرین ترکیبی هوازی و مقاومتی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل به گلوکز و هموگلوبین گلیکولیزه بیماران پیش دیابتی اثر بخش بوده و به عنوان روش موثر توانسته بیماران پیش دیابتی را به هدف درمانی و وضعیت طبیعی FBS ، OGTT و HbA1c نزدیک نماید و احتمالا از پیشرفت آن و ابتلا به عوارض متعدد دیابت نوع 2 پیشگیری کند. با این حال مطالعات بیشتر جهت نتیجه گیری قطعی توصیه می شود.