اثربخشی آموزشی شکوفایی بر هیجان های مثبت، روابط، احساس معنی، پیشرفت و مجذوبیت پژوهشگران جوان و نخبگان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزشی شکوفایی بر مولفه های شکوفایی شامل هیجان های مثبت، روابط، معنا، مجذوبیت و پیشرفت پژوهشگران جوان و نخبگان است. طرح پژوهش به صورت شبه آزمایشی است که با بهره گیری از طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری را اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی در واحدهای شهر تهران در سال 1396- 1395 تشکیل داده اند. نمونه پژوهش را چهل نفر از اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان که در همه مولفه های شکوفایی نمره ای پایین تر از میانگین کسب کرده بودند، تشکیل می دهند. این چهل نفر به صورت تصادفی به دو گروه بیست نفره تقسیم شدند و با همین روش یکی از گروه ها به عنوان گروه آزمایش و گروه دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. پیش از شروع دوره آموزشی، هر دو گروه مقیاس شکوفایی باتلر و کرن (2015) را تکمیل کردند و سپس پروتکل آموزشی مداخله شکوفایی، به گروه آزمایش طی هشت جلسه دو ساعته در دو روز آموزش داده شد. به گروه گواه در این زمینه آموزشی داده نشد. در پایان دوره، هر دو گروه دوباره پرسش نامه را تکمیل کردند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره تحلیل شد.یافته ها نشان داد برنامه مذکور به طور معنی داری مولفه های شکوفایی گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل افزایش داده است. این برنامه می تواند در بهبود مولفه های شکوفایی (هیجان مثبت، مجذوبیت، روابط، معنا و پیشرفت) موثر واقع شود. جامعه ای می تواند به بالندگی و خودکفایی برسد که با ایجاد شرایط و امکانات لازم، زمینه پرورش و شکوفایی توانمندی ها و استعدادهای برتر را آماده کند؛ لذا استفاده از مداخله شکوفایی با هدف ارتقای شکوفایی نخبگان توصیه می شود.