بررسی تاثیر کاربرد آسفالت بازیافتی بر مقاوت لغزندگی رویه راه

تامین مقاومت لغزندگی کافی در زمینه راه سازی یکی از اقدامات مهم و اجتناب ناپذیر است. پژوهش حاضر در پی آن است که امکان فنی استفاده از درصدهای مختلف آسفالت های بازیافتی را، هم در بافت ریز و هم در بافت درشت روسازی راه ها، به منظور کاهش لغزندگی مورد بررسی قرار دهد. برای اندازهگیری لغزندگی، روش آونگ انگلیسی به کار گرفته شده است. در این تحقیق پانزده نمونه آسفالت درشت دانه و پانزده نمونه آسفالت ریزدانه با درصدهای مختلف آسفالت بازیافتی ساخته شده و در انتها نیز مقاومت لغزندگی هر یک از نمونه ها در شرایط مرطوب (خیس) اندازهگیری شده است. داده های به دست آمده از آزمایش با استفاده از آزمون t تحلیل شده است. در این تحقیق، علاوه بر مطالعات آزمایشگاهی به بررسی مقاومت لغزندگی در نمونه کارگاهی با ترکیب 80 درصد آسفالت بازیافتی در محور آزادراه تهران- قم نیز پرداخته شده است. برای این منظور، سه نمونه آسفالت گرم غیربازیافتی و سه نمونه آسفالت گرم بازیافتی از محل کارگاه تهیه شده و با دستگاه آونگ انگلیسی مقاومت لغزندگی نمونه ها مورد آزمایش قرار گرفته است. با توجه به مقادیر t و p-value و مقدار ارزش آزمون که برابر عدد 82 در نظر گرفته شده با ضریب اطمینان 95 % تنها برای دو نوع آسفالت بافت درشت 40% تازه بعلاوه 60% بازیافتی و آسفالت بافت درشت 20% تازه بعلاوه 80% بازیافتی فرض صفر که همان فرض برابری عدد مقاومت لغزندگی دو نوع آسفالت است در سطح 5 % رد نمیشود. با توجه به استفاده 80 درصدی از آسفالت بازیافتی در طرح های اجرایی فعلی، توصیه می شود سهم آسفالت بازیافتی در اجرا به 60 درصد کاهش یابد.