تدوین برنامه ی عملیاتی جامعه محور در کاهش خطرپذیری سوانح مطالعه موردی (طرح دوام محله فهادان یزد)

وجود شهرهای دارای قدمت زیاد و مشکلات مربوط به رشد جمعیت و گسترش بافت های فرسوده شهری باعث شده است تا خطر زمین لرزه و تخریب های ناشی از آن سکونتگاه های شهری را مورد تهدید قرار دهد. گستردگی بافت های تاریخی در سطح شهر یزد و دربرداشتن شاخص های فرسودگی، مدیریت بحران این شهر را نیز با مشکل مواجه ساخته است. طرح های متعددی در زمینه احیای بافت های تاریخی و ایمن سازی آنها انجام گردیده است اما به دلیل درنظرنگرفتن مشارکت شهروندان و همچنین گروه های مردمی چندان موفق نبوده اند. هدف از پژوهش حاضر تدوین برنامه ی عملیاتی جامعه محور در کاهش خطرپذیری سوانح(طرح دوام محله فهادان یزد) بود.
در جمع آوری داده ها از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. همچنین نقشه های مکان یابی پایگاه مدیریت بحران با استفاده از روش آنالیز وزنی و با استفاده از سامانه (GIS) تولید و تمامی لایه ها با ضرایب استخراج شده مورد تحلیل قرار گرفتند.
نتایج حاصله نشان می دهدکه میزان تمایل مردم محله برای شرکت در برنامه های کاهش خطرپذیری بامیزان مشارکت، وضعیت روابط اجتماعی و خویشاوندی و اعتماد ساکنان به گروه های موجود در محله رابطه مستقیم دارد.
با توجه به یافته ها، بهترین مکان برای پایگاه مدیریت بحران در محله مشخص شده است و در صورتی که بودجه، حمایت از طرف سازمان ها، و مشارکت مردم محلی وجود داشته باشد می توان با استفاده از طرح دوام خطرپذیری محله فهادان در برابر سوانح را کاهش داد.