مقایسه فنیل آفرین موضعی با ترانگزامیک اسید موضعی در مدیریت اپیستاکسی

اپیستاکسی به خونریزی از سوراخ، بخش داخلی و حفره بینی یا نازوفارنکس گفته می شود که مشکلی شایع در بسیاری از افراد به شمار می رود. لذا مطالعه حاضر باهدف مقایسه تاثیر فنیل آفرین موضعی با فرم تزریقی ترانگزامیک اسید با کاربرد موضعی در مدیریت خونریزی بیماران با خونریزی قدامی بینی انجام گردید.
مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور می باشد که در آن 120 نفر از بیماران دچار خونریزی قدامی بینی مراجعه کننده به اورژانس مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ارومیه که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به صورت تصادفی به دو گروه 60 نفره کنترل و مداخله تخصیص شدند. در گروه کنترل، 1 سی سی فنیل آفرین و در گروه مداخله، 1 سی سی ترانگزامیک اسید داخل پنبه ریخته شده و داخل حفره بینی گذاشته شد و بعد از 10 دقیقه ازنظر بند آمدن خونریزی ارزیابی گردید.
نتایج این مطالعه نشان داد از 60 بیمار گروه کنترل دریافت کننده فنیل آفرین، در 17 نفر (3/28 درصد) اپیستاکسی قطع گردید، این در حالی است که از 60 بیمار گروه مداخله دریافت کننده ترانگزامیک اسید، در 40 نفر (7/66 درصد) اپیستاکسی برطرف شد که نشانگر تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه ازنظر کنترل اپیستاکسی بود (001/0p<).
با توجه به نتایج مطالعه، فرم تزریقی ترانگزامیک اسید با کاربرد موضعی می تواند به عنوان داروی ایده آل جهت قطع خونریزی بینی مورداستفاده قرارگرفته و متعاقبا منجر به کاهش هزینه های اضافی و مدت زمان اقامت در اورژانس گردد.