جداسازی، شناسایی و بررسی میزان تجزیه زیستی باکتری های تجزیه کننده آلفانفتول از خاک های آلوده به نفت مسجدسلیمان

آلفانفتول، هیدروکربن آروماتیک دوحلقه‏ای، جهش‏زای بالقوه و ترکیبی سمی برای موجودات است. حذف کامل آلاینده ها و تولیدنشدن آلاینده های ثانویه، سهولت در اجرا و بی نیازی از ابزارها و مواد شیمیایی گران قیمت از دلایل اهمیت روش های اصلاح زیستی نسبت به فناوری ‏های فیزیکوشیمیایی برای پاکسازی منطقه‏ آلوده هستند.
مواد و روش‏‏ها: ابتدا محیط پایه نمکی (BSM) تهیه و آلفانفتول، منبع کربن برای رشد باکتری ها، با غلظت ppm100 به آن اضافه شد. سپس، نمونه های خاک جمع آوری شده از منطقه آلوده به نفت که منبع باکتری بودند به محیط اضافه و محیط ها 6 هفته در انکوباتور گرماگذاری شدند. باکتری ها با محیط پایه‏ نمکی آگاردار دولایه‏ با غلظت ppm200 آلفانفتول جداسازی شدند و در مرحله‏ بعد، کارایی جدایه ها در حذف آلفانفتول و دیگر هیدروکربن‏های آروماتیک با HPLC بررسی و جدایه‏ برتر شناسایی شد.
دو جدایه N1 و N2 با توانایی مصرف آلفانفتول جداسازی و خالص شدند. با آزمون‏های بیوشیمیایی و بر اساس توالی ژن 16S rRNA، جدایه N1 نسبت به جدایه N2 با حذف 5/80 درصد آلفانفتول و کارایی بیشتر در حذف دیگر هیدروکربن‏های آروماتیک، جدایه برتر شناسایی شد و به گونه‏ سودوموناس پوتیدا UW4 تعلق داشت.
بحث و نتیجه گیری: جدایه N1 در دمای 30 درجه سانتی‏گراد، اسیدیته 7 و طی 15روز گرماگذاری، 5/80 درصد آلفانفتول با غلظت ppm100را حذف کرد که مقدار درخور توجهی است. با توجه به نتایج، جدایه N1 درشرایط یادشده بخش گسترده ای از آلفانفتول را از محیط BSMحذف می کند و در شرایط مشابه، ممکن است بخش چشمگیری از آلفانفتول را از منطقه آلوده حذف کند.