اثر علفکش ها و انواع مالچ بر بعضی صفات مورفولوژیک و عملکرد ذرت شیرین

در ایران هیچ علفکشی برای ذرت شیرین به ثبت نرسیده و علفهای هرز بهشدت موجب افت عملکرد می شوند. برای بررسی تاثیر علفکشهای رایج در ذرت دندانی و مالچ بر رشد و عملکرد ذرت شیرین و علفهای هرز، آزمایشی به صورت بلوکهای کاملا تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا در سال 1394 انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: 1- علفکش نیکوسولفورون (با نام تجاری کروز، 5/1 لیتر در هکتار)، 2- مخلوط علفکش نیکوسولفورون+ ریم سولفورون (با نام تجاری اولتیما، 175 گرم در هکتار)، 3- بنتازون (5/2 لیتر در هکتار)، 4- مصرف پیش رویشی مخلوط علفکشهای آترازین (5/1 کیلوگرم) + استاکلر (چهار لیتر در هکتار)، 5- مخلوط علفکشهای نیکوسولفورون (یک لیتر در هکتار) + برومایسید ام-آ(یک لیتر در هکتار)، 6- مالچ پلاستیک نقرهای روی سیاه (بهضخامت 40 میکرون)، 7- مالچ زیست تخریب آبی (به ضخامت 50 میکرون)، 8- تیمار بدون کنترل، 9- تیمار کنترل کامل علفهای هرز با وجین دستی. کاربرد مخلوط علفکشهای آترازین + استاکلر بهطور 100درصد علفهای هرز را کنترل کرد که از نظر آماری اختلاف معنی داری با تیمار کنترل کامل با وجین دستی نداشت. بالاترین طول و قطر ساقه و بیشترین وزن خشک کل ذرت به ترتیب با 134 سانتیمتر و 25 میلیمتر و 5888 کیلوگرم بر هکتار در مرحله ظهور ابریشم در همین تیمار بهدست آمد. با توجه به کنترل صد در صدی علفهای هرز، بیشترین عملکرد بلال (13110 کیلوگرم بر هکتار) در تیمار مخلوط علفکشهای آترازین+ استاکلر ثبت شد، همچنین بالاترین درصد قند محلول مربوط به تیمار مالچ زیست تخریب (2/13 درصد) و بالاترین درصد پروتئین دانه در تیمار کروز (4/2 درصد) بود که نشاندهنده عدم تاثیر کنترل علف هرز بر آنها میباشد. بهنظر میرسد اگرچه کاربرد علفکشهای پیش رویشی در کنترل علفهای هرز صد در صد موفق بود اما با در نظرگرفتن اینکه ذرت شیرین مصرف تازه خوری دارد، استفاده از مالچ در کاشت این گیاه میتواند مشکلات باقی ماندن سموم در خاک و دانه را مرتفع نماید.