اثرات آنتی اکسیدانی عصاره آبی میوه عناب و توانایی آن در مهار همولیز گلبول های قرمز القا شده با AAPH

عناب یک گیاه دارویی با ارزش در طب سنتی ایران است. این گیاه در مناطق خشک و نیمه خشک ایران به ویژه در استان خراسان جنوبی رشد می‏کند. در این مطالعه به بررسی خواص آنتی‏اکسیدانی و توانایی مهار رادیکال آزاد چهار گونه عناب پرداخته شد.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، میوه گیاه عناب از چهار منطقه مختلف در استان خراسان جنوبی جمع آوری و عصاره آبی آنها تهیه شد. برای تعیین سطح ترکیبات فنولیک از روش فولین‏سیوکالتو، برای تعیین ظرفیت تام آنتی اکسیدانی از روش Ferric Reducing Antioxidant Power (FRAP) و برای تعیین توانایی آنها در مهار رادیکال آزاد از رادیکال 2،2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) استفاده گردید. همچنین آزمایش مهار همولیز گلبول‏های قرمز با استفاده از رادیکال AAPH در حضور غلظت های مختلف عصاره آبی عناب انجام شد.
بیشترین میزان ترکیبات فنولیک، مربوط به عناب قائن (3/4±1317 میلی‏گرم اسیدگالیک در هر گرم عصاره خشک) بود. نتایج حاصل از روش FRAP برای تعیین قدرت آنتی‏اکسیدانی عصاره های آبی میوه عناب نشان داد که عناب قائن، بیشترین خاصیت آنتی‏اکسیدانی را داشت (5/65±1/1390 میکرومول بر لیتر).
در روش DPPH که توانایی مهار یا خنثی سازی این رادیکال توسط عصاره های مورد نظر ارزیابی شد، عناب آریش یشترین توانایی (2/48 %) را نشان داد. بررسی نتایج رقت‏های مختلف گونه های عناب (mg/ml 5-25/0) بر همولیز گلبول‏های قرمز القاشده توسط ترکیب آزوبیس 2،2''-azobis (2-amidinopropane) dihydrochloride (AAPH) نشان داد که در یک روند وابسته به دوز در محدوده غلظتی معین، با افزایش غلظت عصاره آبی میوه عناب، میزان همولیز در گلبول‏های قرمز کاهش یافت، اما بین گونه های مختلف عناب از نظر آماری، تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد.
میوه عناب با سطح ترکیبات فنولیک و قدرت آنتی اکسیدانی بالا و با توانایی مهار همولیز گلبول‏های قرمز، می‏تواند نقش مهمی در تقویت سیستم های آنتی اکسیدانی داشته باشد.