بررسی اپیدمیولوژیک عوامل جمعیت شناختی و پایه ای بالینی مبتلایان به بیماری مزمن کلیوی شهر اصفهان در بازه ی زمانی 90-1375

بیماری مزمن کلیوی (Chronic kidney disease یا CKD) یک بیماری پیش رونده است. به دنبال افزایش بیش از پیش چاقی و دیابت، شیوع CKD در حال افزایش است. شیوع CKD در ایران، 7/23-5/6 برآورد شده است. پیشرفت CKD به طور عمده به خاطر عوامل ثانویه ای می باشد که اغلب ارتباطی به فعالیت بیماری اولیه ندارند. عوامل ثانویه، شامل عوامل جمعیت شناختی، عوامل بالینی و الگوی مصرف داروهای کاهنده ی فشار خون می باشد. این مطالعه، با هدف بررسی اپیدمیولوژیک عوامل جمعیت شناختی و پایه ای بالینی مبتلایان به بیماری مزمن کلیوی در شهر اصفهان در سال های 90-1375 انجام شد.
مطالعه ی حاضر، یک مطالعه ی مقطعی بود که بر روی 504 بیمار مبتلا به بیماری مزمن کلیوی در پاییز سال 1394 انجام شد. با استفاده از پرسش نامه، اطلاعات مربوط به وزن، قد و شاخص توده ی بدنی، داروهای کاهنده ی فشار خون، فشار خون پایه و سالیانه ی بیمار، بیماری زمینه ای، پروتئینوری، میزان کراتینین و فیلتراسیون گلومرولی تخمین زده شده از پرونده ی بیماران استخراج شد.
از 504 شرکت کننده، 6/48 درصد مرد و 4/51 درصد زن بودند. میانگین سنی جمعیت 06/17 ± 64/46 سال بود. میانگین فیلتراسیون گلومرولی برآورد شده ی اولیه در بیماران 05/32 ± 33/73 میلی لیتر/دقیقه/73/1 مترمربع بود. 4/55 درصد بیماران پروتئینوری داشتند. 1/32 درصد افراد مبتلا به دیابت بودند. گروه دارویی Angiotensin converting enzyme inhibitors (ACE inhibitor) و Vasodilator به ترتیب با توزیع فراوانی 9/76 و 6/0 درصد، پرمصرف ترین و کم مصرف ترین داروها بودند.
ویژگی های جمعیت شناختی و پایه ای بالینی در این مطالعه به طور تقریبی مشابه سایر مطالعات انجام شده در کشور بود؛ با این تفاوت اساسی که درصد قابل توجهی از بیماران را افراد جوان تر تشکیل می دادند. شیوع دیابت و گلومرولونفریت از اغلب آمارهای ذکر شده در ایران بیشتر بود. الگوی مصرف داروهای کاهنده ی فشار خون نیز با الگوی ذکر شده در راهنماها مطابقت بیشتری داشت. سرعت کاهش Estimated glomerular filtration rate (eGFR) سالانه به طور قابل توجهی کند می باشد که قابل توجه است.