تاثیر چهار هفته شنای هوازی بر میزان عامل نورون زایی مشتق از مغز و گیرنده ی آن در بافت مغز موش های مبتلا به انسفالومیلیت خود ایمن تجربی

Multiple sclerosis، به عنوان یک بیماری عصبی- ایمنی شناسی (Neuroimmunology) در انسان شناخته می شود. شواهد حاکی از نقش عامل نورون زایی مشتق از مغز (Brain-derived neurotrophic factor یا BDNF) و گیرنده ی اختصاصی آن، تیروزین کیناز B (Tyrosine receptor kinase B یا TrkB) در پیشرفت این بیماری است. تاثیر عوامل مختلف بر روی بیان این عوامل در مطالعات مختلف گزارش شده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر چهار هفته شنای هوازی بر میزان عوامل نورون زای مشتق از مغز و تیروزین کیناز B در مغز موش های مدل حیوانی Multiple sclerosis یا مبتلا به انسفالومیلیت خود ایمن تجربی (Experimental autoimmune encephalomyelitis یا EAE) بود.
موش های C57BL/6 به 8 گروه 10 تایی شامل 6 گروه موش های مدل EAE (شاهد، شنا، دریافت اینترفرون بتا-1، شنا و دریافت اینترفرون بتا-1، شاهد تزریق، شاهد شنا و تزریق) و 2 گروه موش های سالم (شاهد، شنا) تقسیم شدند. از روز 9 بیماری، موش ها به مدت 4 هفته روزانه مقدار 150 واحد بین المللی/گرم اینترفرون بتا-1 دریافت نمودند و یا به مدت 4 هفته، به صورت 5 روز در هر هفته و روزانه 30 دقیقه، ورزش شنا داشتند. بافت مغز جدا و سطح عوامل پیش گفته به روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) سنجیده شد. داده ها توسط آزمون One-way ANOVA تحلیل شدند.
EAE منجر به کاهش BDNF و افزایش TrkB در مغز موش های مدل EAE شد. همچنین، نشان داده شد که شنا و تیمار اینترفرون بتا-1، منجر به افزایش این عوامل در مغز موش ها شد؛ در حالی که این افزایش به صورت آماری معنی دار نبود.
بر اساس یافته های این مطالعه، احتمال می رود ورزش نسبت به داروی اینترفرون بتا-1، عامل موثرتری در تغییر سطح BDNF و TrkB بافت مغز موش های مدل EAE باشد.