ارزیابی آثار سیاستهای مختلف بخش کشاورزی بر شاخصهای بهره وری آن در دشت قزوین

آب مهمترین و محدودکنندهترین نهاده تولید در کشاورزی ایران است. به دلیل محدودیت عرضهی آب و هزینه های هنگفت تامین آن،‏ بهبود شاخصهای بهرهوری را از مهمترین عوامل مدیریت بخش تقاضای آب به یک ضرورت حتمی و حیاتی در مدیریت منابع آب تبدیل کرده است. در بسیاری از نقاط توسعهیافته و درحال توسعه جهان برای مقابله با کاهش شدید و فزاینده منابع آب و تنشهای وارده بر آن،‏ از ابزارهای گوناگون سیاستهای مدیریت منابع آب استفاده می شود بر این اساس،‏ در این مطالعه سیاستهای مختلف مدیریتی منابع آب را در طی شش سناریوی قیمتگذاری،‏ مالیات برنهاده و مالیات بر محصول ارزیابی شد و آثار هر یک از این سناریوهای سیاستی را بر شاخصهای بهرهوری اقتصادی،‏ مالی و اشتغال بررسی 1390 در دشت قزوین بهره - گردید. در این پژوهش از روش برنامه ریاضی مثبت و حداکثر بینظمی در سال زراعی 1391 گرفته شد. نتایج نشان داد اعمال سیاستهای مدیریت منابع آب علاوه بر اینکه باعث کاهش مصرف آب میگردد،‏ آثار نامطلوب اقتصادی و اجتماعی خواهد داشت که میبایست در اعمال این سیاستها به این جوانب نیز توجه شود. نتایج سه شاخص بهرهوری در این پژوهش،‏ نشان داد که سیاست ترکیبی قیمتگذاری آب (افزایش 25 درصدی قیمت آب) و کاهش آب در دسترس ( 20 درصد) بهترین وضعیت را در شاخصهای بهرهوری منطقه ایجاد میکند.