بررسی عوامل مرتبط با اختلالات تکاملی در نوزادان کم وزن مبتلا به اختلالات تنفسی بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان

پیشرفت درعلم پزشکی و موفقیت در افزایش میزان بقای نوزادان آسیب پذیر، مسئله ی میزان تکامل عصبی این کودکان در آینده را مطرح کرده است. اختلالات تکاملی و رفتاری، شایع ترین مشکل در این نوزادان پس از ترخیص از بخش مراقبت ویژه نوزادان می باشد. طیف وسیعی از علل در بروز اختلالات تکاملی نقش دارند. با توجه به اهمیت موضوع و کمبود اطلاعات دقیق در خصوص عوامل خطر مربوطه، در این مقاله به بررسی عوامل مرتبط با اختلالات تکاملی نوزادان کم وزن با سابقه مراقبت در بخش مراقبت ویژه نوزادان پرداخته شد.
این مطالعه کوهورت بر روی 76 نوزاد 24-4 ماهه با سابقه بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان حضرت زینب (س) شیراز با میانگین وزنی (1800گرم) انجام شد. این نوزادان بر اساس پرسشنامهASQ ارزیابی تکاملی گردیدند. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند.
در ارزیابی با آزمون ASQ، آزمون آماری ضریب همبستگی ارتباط معنی داری را بین اختلال تکاملی با تهویه مکانیکی، مدت زمان بستری، تزریق سورفکتانت و بتامتازون، تشخیص اولیه و نهایی بیماری ها نشان نداد (1r<). آزمون T-Test تفاوت معنی داری را بین میانگین وجود زایمان پرخطر و میانگین انجام عمل احیای پیشرفته در کودکان دچار اختلال تکاملی و کودکان سالم نشان نداد (05/0p>).
هرجند پیشرفت در تنفس درمانی، سیستم نظارت، روش های غیرتهاجمی، و مراقبت تکاملی، باعث کاهش مرگ و میر نوزادان نارس و کاهش عوارض درمان نارسی شده است، در این مطالعه ارتباطی بین وضعیت تکاملی کودکان 4 تا 24 ماهه نارس با مشکلات آن ها در بخش مراقبت های ویژه نوزادان دیده نشد. برای کسب نتایج تکاملی بهتر، بایستی اختلالات تکاملی را در سریع ترین زمان ممکن شناسایی کرده و توانبخشی نوزادان کم وزن را، در کوتاه ترین زمان پس از ترخیص از بخش مراقبت ویژه آغاز نماییم.