بررسی تاثیر برنامه آموزش پیشگیری از سرطان بر آگاهی نگرش و عملکرد دانش آموزان دبیرستان های شهر هشتبندی

در حال حاضر بیش از 25 میلیون نفر در دنیا با سرطان زندگی می کنند، سالانه بیش از 11 میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند و 7 میلیون مرگ ناشی از سرطان اتفاق می افتد. پیشگیری از سرطان با صرفه ترین و موثرترین روش مقابله با این بیماری است. مهمترین راهی که برای پیشگیری می توان به کار برد آموزش سلامت به طور موثر و فراگیر می باشد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه ی آموزشی بر آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان شهر هشتبندی در ارتباط با رفتارهای پیشگیری کننده از سرطان در سال 1394 طراحی گردید.
این مطالعه یک مطالعه ی نیمه تجربی مداخله ای شاهددار می باشد که نمونه ی مورد بررسی شامل 360 نفر از دانش آموزان (191 نفر پسر و 169 نفر دختر) شهر هشتبندی بود که به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب و به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم بندی شدند. داده ها به وسیله ی پرسشنامه ی محقق ساخته ای که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت جمع آوری گردید. قبل از اجرای مداخله پرسشنامه های پیش آزمون توزیع و جمع آوری گردید، سپس آموزس های لازم به گروه مداخله ارائه گردید و بعد از یک ماه پرسشنامه های پس آزمون توزیع و جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های ناپارامتری ویلکاکسون، من ویتنی و اسپیرمن تجزیه و تحلیل گردید.
آزمودنی ها از نظر متغیرهای زمینه ای سن، جنسیت و شغل والدین همسان بودند. قبل از مداخله آموزشی تفاوت معنی دار در میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد در دو گروه مشاهده نشد (05/0 P>)، اما بعد از مداخله آموزشی، میانگین نمرات متغیرهای مورد بررسی در گروه آزمون افزایش معنی داری یافت (05/0 P<) و بین دو گروه آزمون و کنترل اختلاف معنی داری در میانگین تغییرات نمره ی آگاهی، نگرش و رفتار مشاهده گردید (05/0 P<).
نتایج مطالعه نشان دهنده ی تاثیر مثبت برنامه آموزشی بر ارتقاء آگاهی، نگرش و در نهایت رفتارهای پیشگیرانه از سرطان در دانش آموزان می باشد بنابراین با توجه به اولویت پیشگیری بر درمان و همچنین کم هزینه تر بودن برنامه های پیشگیری نسبت به درمان به خصوص در مورد سرطان ها، لزوم تدوین و اجرای این گونه برنامه های آموزشی ضروری به نظر می رسد.