گزینش لاین های اوتایپ چغندرقند مقاوم به بیماری ریزومانیا

در اصلاح چغندرقند لاین های اوتایپ نقش مهمی دارند زیرا از تلاقی آن ها با لاین های نرعقیم سینگل کراس های نرعقیمی به دست می آید که به عنوان پایه مادری در تهیه رقم استفاده می شوند. در این بررسی از دو جمعیت اصلاحی منوژرم حامل ژن های کنترل کننده صفت اوتایپی و مقاومت به برخی بیماری های مهم چغندرقند، 36 لاین اوتایپ منوژرم مقاوم به ریزومانیا تهیه شد. لاین ها در سال 1392 از نظر مقاومت به بیماری ریزومانیا در خزانه آلوده در ایستگاه زرقان فارس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار ارزیابی شدند. در زمان برداشت، ریشه های هر کرت از نظر شدت علائم بیماری براساس مقیاس 9-1 نمره دهی شدند. هم زمان کلیه ژنوتیپ ها با استفاده از نشانگر مولکولی پیوسته با ژن مقاومت از نظر حضور ژن مقاومت آزمون مولکولی شدند. در میان لاین های اوتایپ مورد بررسی، نمره آلودگی لاین های شماره 32302 و 32304 کمتر از شاهد مقاوم خارجی (رقم ایسلا) بود و در مجموع هجده لاین از نظر متوسط نمره آلودگی به همراه دو جمعیت والدینی و شاهد مقاوم در یک گروه آماری قرار گرفتند. درصد حضور ژن برای شاهد مقاوم 92 و برای شاهد حساس صفر بود. در مجموع در 65 درصد موارد بین درصد حضور ژن و متوسط نمره آلودگی ژنوتیپ ها در مزرعه توافق وجود داشت.