ارزیابی بررسی و مقایسه اثر مهارکنندگی عصاره های ان-هگزانی و استونی استخراج شده از گونه های آبفشان (Phaulasia nigra)، اسفنج (Cliona spp)، شقایق موکتی (Sarcophyton spp) و ستاره دریایی (Pentaceraster spp) بر باکتری اشرشیاکلی (E. coli)

محیط زیست دریایی، منبع فرآورده های طبیعی زیست فعال است که خصوصیات ساختاری-شیمیایی آن ها در دیگر محصولات طبیعی گیاهان و جانوران خشکی زی وجود ندارد. این مطالعه به منظور بررسی و مقایسه خواص آنتی بیوتیکی عصاره های ان- هگزانی و استونی گرفته شده از چهار گونه بی مهره بر روی باکتری اشرشیاکلی (E. coli) انجام شد. گونه های آبفشان (Phaulasia nigra)، اسفنج (Cliona spp.)، شقایق موکتی (Sarcophyton spp.) و ستاره دریایی (Pentaceraster spp.) از جزیره لارک در خلیج فارس جمع آوری شدند و عصاره گیری به روش خیساندن حلال های ان- هگزان و استون انجام گردید. بررسی خواص ضد باکتریایی عصاره های به دست آمده روی باکتری اشرشیاکلی به روش انتشار در آگار جهت اندازه گیری قطر هاله عدم رشد و سپس رقت لوله ای به منظور تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتریایی (MBC) با روش های استاندارد صورت گرفت. عصاره های ان- هگزانی استخراج شده از هر چهار گونه مورد مطالعه خاصیت مهار و ضد باکتریایی نشان ندادند. عصاره استونی استخراج شده از گونه های آبفشان و شقایق موکتی نیز فاقد اثر ضد باکتریایی بودند اما عصاره استونی گونه های اسفنج و ستاره دریایی به ترتیب در غلظت های 10 و 40 میلی گرم بر میلی لیتر قدرت مهارکنندگی رشد باکتری را نشان دادند و همچنین در غلظت 20 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره استونی اسفنج، اثر کشندگی باکتریایی مشاهده گردید. نتایج نشان داد که بیشترین قطر هاله عدم رشد مربوط به عصاره استونی گونه اسفنج با قطر 5/1±2/16 میلی متر و کمترین قطر هاله عدم رشد مربوط به عصاره استونی ستاره دریایی با قطر 2/0±3/0میلی متر بود. نتایج نشان داد که عصاره استونی گونه های اسفنج و ستاره دریایی هر دو حاوی ترکیبات زیست فعال با اثرات ضد باکتریایی هستند، اما میزان قدرت کشندگی باکتریایی عصاره استونی اسفنج بسیار بیشتر از ستاره دریایی است.