ارزیابی روشنایی مصنوعی و ارتباط آن با وضعیت های بدن حین کار در آرایشگاه های زنانه شهر همدان

کار طولانی، ابزار نامناسب و غیر استاندارد و نیز نور ناکافی محیط، از جمله عوامل ایجاد وضعیت های ناراحت کننده کاری در آرایشگران است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی روشنایی عمومی و موضعی و بررسی ارتباط آن با وضعیت های انجام کار به روش REBAدر آرایشگاه های زنانه شهر همدان انجام گرفت.
این مطالعه توصیفی تحلیلی در 50 آرایشگاه زنانه با وجود 100 زن شاغل، و به صورت مقطعی انجام شد. جهت اندازه گیری شدت روشنایی عمومی و موضعی از نورسنج مدل Hagner ECI و برای بررسی وضعیت های انجام کار از روش ارزیابی سریع کل بدن (REBA) استفاده شد. داده های مطالعه توسط نرم افزار آماری SPSS 21 تحلیل شد.
شدت روشنایی عمومی (72%) و شدت روشنایی موضعی (97%)، اکثر آرایشگاه ها کمتر از حد الزامی بود. طبق نتایج ارزیابی پوسچر روش (REBA)، 26% افراد در معرض ریسک بالا و 5/12% در معرض ریسک بسیار بالا قرار داشتند. آزمون ANOVA ارتباط بین شدت روشنایی عمومی و نمره ریسک پوسچر افراد برای فعالیت های پیرایش ابرو و صورت را تایید نمود (05/0 > P).
در اکثر آرایشگاه ها شدت روشنایی عمومی و موضعی از حد مجاز (الزام) کشوری کمتر، و دارای وضعیت نامناسبی از لحاظ کمی و کیفی بود. از طرفی با توجه به سطح خطر ارگونومیک بدست آمده، لازم است ضمن توجه به اصلاح سیستم روشنایی مصنوعی این اماکن، آموزش های کافی جهت پیشگیری از اختلالات ارگونومیک مرتبط با آن در آرایشگران مد نظر قرار گیرد.