عملکرد پروار، مصرف خوراک، قابلیت هضم جیره، تخمیر شکمبه و فراسنجه های خونی در بره های آمیخته رومانف×لری بختیاری و لری بختیاری

آزمایش حاضر به منظور مقایسه عملکرد بره های نر آمیخته نسل اول رومانف×لری بختیاری و لری بختیاری انجام گرفت. از هر نژاد 15 راس بره (با وزن اولیه 1±20 کیلوگرم) با جیره متوازن به صورت آزاد تغذیه شدند و در پایان دوره پروار و در فواصل 15 روزه وزن کشی انجام گرفت. افزایش وزن روزانه، مصرف روزانه مواد مغذی، قابلیت هضم جیره، pH و نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، گلوکز و نیتروژن اوره ای خون تعیین شد. فعالیت جویدن دام ها در طی 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. بعد از اتمام دوره پروار، تعداد سه راس بره از هر گروه ذبح و وزن لاشه گرم و امعاء و احشاء اندازه گیری شد. قابلیت هضم ماده خشک (35/62 در برابر 79/58 ٪) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (92/39 در برابر 84/35 ٪) در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (05/0>P). کل فعالیت جویدن (min/day 25/576 در برابر 50/473) در دام های آمیخته بیشتر از نژاد لری بختیاری بود (05/0P<). میانگین افزایش وزن روزانه (kg/d 190/0 در برابر 156/0)، ضریب تبدیل خوراک (86/4 در برابر 04/6) و بازده لاشه گرم (65/58 در برابر 07/52 ٪) در بره های آمیخته بهتر از نژاد لری بختیاری بود (05/0>P). در مجموع وزن امعاء و احشاء در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (05/0>P). به طور کلی، به سبب عملکرد بهتر، شاید بتوان بره های نسل اول آمیخته رومانف×لری بختیاری را در کنار نژاد لری بختیاری در خوزستان برای پرواربندی استفاده نمود. با این حال، بهتر است برای تایید نتایج این آزمایش، پژوهش های بیشتری صورت گیرد.