تاثیر دو روش ماساژ و فعالیت ورزشی منتخب در آب بر انعطاف پذیری ستون فقرات و میزان درد و ناتوانی در زنان سالمند غیرفعال دزفول

با افزایش سن شاهد کاهش قدرت و تحمل عضلانی، دامنه حرکتی مفاصل و انعطاف پذیری بافت های بدن هستیم که به نوبه خود این عوامل موجب بروز دردهای عضلانی و کمردردهای مزمن در این افراد می شود، بنابراین تداوم این چرخه به آتروفی و کاهش قدرت عضلانی منجر خواهد شد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر دو روش ماساژ و فعالیت ورزشی منتخب در آب بر انعطاف پذیری ستون فقرات و میزان درد و ناتوانی در زنان سالمند غیرفعال دزفول می باشد.
در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 45 زن سالمند غیرفعال بر طبق معیارهای ورود به تحقیق و آگاهی کامل از مراحل اجرای کار انتخاب شدند و به صورت همگن در سه گروه 15 نفره تجربی ماساژ، گروه تمرین در آب و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی، میزان انعطاف پذیری پشت، شدت درد و میزان ناتوانی همه آزمودنی ها ارزیابی شد. سپس گروه تمرینی به مدت شش هفته (گروه ماساژ: چهار جلسه 15 دقیقه ای در هفته و گروه فعالیت در آب: سه جلسه یک ساعته در هفته) تمرینات را انجام دادند. برای تعیین اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون هر یک از گروه های تحقیق از روش آماری t وابسته و برای مقایسه بین میزان تغییرات گروه های مطالعه از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.
نتایج تجزیه تحلیل آماری نشان داد، پس از انجام پروتکل های تمرینی، تفاوت معنی داری در میزان انعطاف پذیری، شدت درد و میزان ناتوانی در گروه ماساژ و تمرین در آب وجود دارد، اما تفاوت معنی داری در گروه کنترل مشاهده نشد. همچنین در مقایسه بین گروهی نتایج نشان داد که روش تمرین در آب تاثیر بیشتر بر متغیرهای شدت درد و میزان ناتوانی دارد، اما هیچ گونه تفاوتی بین روش های تمرینی بر میزان شدت درد آزمودنی ها یافت نشد و هر دو روش تمرینی به یک میزان بر میزان شدت درد زنان سالمند تاثیر دارند.
به نظر می رسد استفاده از تمرینات ماساژ و فعالیت در آب، می تواند باعث بهبود بیشتری در عملکرد زنان سالمند گردد.