مقایسه قدرت بازدارندگی گیاهان میخک و پونه کوهی در برابر رشد و بیان ژنی انتروتوکسین ها در استافیلوکوکوس اورئوس ATCC 29213

مقاومت باکتریایی در برابر آنتی بیوتیک ها یکی از مشکلات اساسی در حوزه بهداشت عمومی به شمار می رود. اسانس های گیاهی واجد تاثیرات ضدمیکربی بوده و در زمره ترکیبات طبیعی ضدمیکربی بالقوه قرار گرفته اند. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر اسانس های میخک و پونه کوهی بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس و بیان ژنی انتروتوکسین های A، C و E آن انجام شد.
کمینه غلظت بازدارندگی(MIC) اسانس ها و میزان رشد باکتری در غلظت های تحت بازدارتده اسانس ها تعیین گردید. جستجوی انترواتوکسین ها با استفاده از یک کیت تجاری ایمنواسی ویژه انتروتوکسین های استافیلوکوکی، پس از 18، 24، 48 و 72 ساعت، انجام شد. بیان ژن های کد کننده انتروتوکسین ها از طریق استخراج RNA، سنتزDNA و انجام واکنش زنجیره ای پلیمراز زمان واقعی با استفاده از توالی های آغازگر اختصاصی برای هر ژن کد کننده انتروتوکسین ارزیابی شد.
کمینه غلظت بازدارندگی اسانس های میخک و پونه کوهی، به ترتیب، برابر با 2 و 1 میکرولیتر در میلی لیتر بود. شمارش کلنی در محیط کشت حاوی 75 درصد MIC اسانس میخک، پس از 48 و 72 ساعت، نشان داد که میزان رشد باکتری 67/1 و log10 cfu/ml 83/1 نسبت به کنترل کاهش یافته است و در خصوص پونه کوهی، میزان کاهش رشد در 75 درصد MIC، به ترتیب، معادل 25/2 و log10 cfu/ml 68/2 بود. کشت باکتری هدف در غلظت 75 درصد MIC اسانس ها، موجب کاهش سطح نسخه برداری ژن های sea، sec، see و ژن تنظیم کننده (agrA) به میزان 81/8، 13/9، 08/9 و 32/8 برابر در مورد اسانس میخک و 56/11، 96/9، 07/11 و 15/11 برابر در خصوص اسانس پونه کوهی، در مقایسه با کنترل، گردید.
نتیجه گیری نهایی: میزان رشد، بیان ژنی و در نتیجه تولید و ترشح انتروتوکسین های A، C و E استافیلوکوکوس اورئوس به میزان قابل ملاحظه ای در سطوح تحت بازدارنده اسانس ها، به ویژه در غلظت75 درصد MIC کاهش می یابد.