کیفیت خواب و پیش بینی کننده های فردی-اجتماعی آن درزنان باردارمبتلا به دیابت بارداری

خواب یکی ازاساسی ترین نیازهای بشری بوده و یک متغیرمهم سلامتی درنظرگرفته میشود. هدف از این پژوهش تعیین وضعیت کیفیت خواب و پیش بینی کننده های فردی-اجتماعی آن در زنان باردارمبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به بیمارستانهای طالقانی و الزهرا تبریز،1394 بود.
پژوهش مقطعیحاضر بر روی 182 نفر از زنان واجد شرایط 36-28 هفته بارداری مبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به درمانگاه و بخش های پرخطر بیمارستانهای الزهزا و طالقانی تبریز انجام گرفت. روش نمونه گیری در دسترس بود. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه های مشخصات فردی –اجتماعی – مامایی و کیفیت خواب پیتزبورگ بود. برای تعیین ارتباط مشخصات فردی – اجتماعی با کیفیت خواب و کنترل مخدوشگرها از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد.
شیوع اختلال خواب در زنان باردار مبتلا به دیابت بارداری 3/96 در صد بود. میانگین (انحراف معیار) نمره کلی کیفیت خواب در این زنان1/10 (96/3) از محدوده نمره قابل دستیابی21-0 بود. بر اساس مدل رگرسیونخطی چندگانه، متغیرهای وضعیت سلامتی، کفایت درآمد ماهیانه خانواده برای هزینه های زندگی، تهویه مطبوع منزل و سابقه سقط با کیفیت خواب ارتباط داشتند ( 05/0 p<).
بحث : نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اختلال کیفیت خواب در زنان باردار مبتلا به دیابت بارداری مشکل بسیار شایعی است.و همچنین بین برخی متغیرهای فردی- اجتماعی و مامایی با کیفیت خواب ارتباط وجود دارد.لذا لازم است آموزش های لازم توسط مراقبیت سلامت در زمینه بهبود کیفیت خواب و عوامل تاثیر گذار آن به مادران داده شود.