ارایه روشی شاخص مبنا برای ارزیابی پایداری اقتصادی حمل و نقل

امروزه اثرات حمل ونقل بر اقتصاد به عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار مورد توجه برنامه ریزان حمل ونقل قرار گرفته است. حمل ونقل پایدار رویکردی است که سعی دارد با ملاحظه همزمان ابعاد زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی، نیازهای جابه جایی نسل حاضر را بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده در برآوردن نیازهایشان پاسخ گوید. در این مقاله بر شناخت اثرات حمل ونقل بر پایداری اقتصادی در راستای حرکت به سوی حمل ونقل پایدار تمرکز شده است. بدین منظور، شاخص هایی در دو زیربخش هزینه ها و درآمدهای گرداننده سیستم حمل ونقل و هزینه ها و درآمدهای استفاده کننده سیستم حمل ونقل تعریف و دسته بندی شده اند.
با بهره گیری از روش تحلیل عامل و استفاده از شیوه تحلیل مولفه های اصلی با استفاده از نرم افزار SPSS20، روشی برای ترکیب و تحلیل این شاخص ها و شناخت وضعیت پایداری بعد اقتصادی ارائه شده است. به منظور نشان دادن کارایی روش پیشنهادی، 50 ایالت و منطقه فدرال مرکزی کشور آمریکا به عنوان مطالعه موردی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. نتایج این بررسی نشان می دهد که منطقه فدرال مرکزی (دیستریکت آف کلمبیا)، نبراسکا و کانزاس به ترتیب، پایدارترین ایالت ها و ایالت های آلاسکا، مریلند و نیوهمپشایر به ترتیب ضعیف ترین پایداری نسبی اقتصادی را در بین ایالت ها دارند.