بررسی فاکتورهای محیطی اثرگذار بر عملکرد کمی و کیفی آویشن دنایی (Thymus daenensis) در شرایط رویشگاهی و مزرعه ای

به منظور بررسی تاثیر عوامل محیطی بر عملکرد کمی و کیفی آویشن دنایی (Thymus daenensis) در شرایط زراعی و رویشگاهی، این گونه در دو ایستگاه فزوه و قهیز، وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، به روش تقسیم بوته و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار کاشته شد. در مرحله 50 درصد گلدهی اطلاعات از دو مزرعه و همزمان از رویشگاه اصلی گیاه جمع‏آوری گردید. نمونه‏برداری خاک و تهیه داده های هواشناسی نیز صورت گرفت. نتایج نشان دهنده اثر معنی‏دار مکان بر همه صفات به استثناء درصد 8،1 سینئول و میزان اسانس بود. بیشترین تولید خشک اندام هوایی، عملکرد اسانس و تیمول به ترتیب با میانگین‏های 3/2324، 4/62 و 3/53 کیلوگرم در هکتار در ایستگاه فزوه مشاهده شد که تفاوت معنی‏داری با دو مکان دیگر داشت. عمده‏ترین ترکیبات تشکیل دهنده اسانس در هر سه منطقه پاراسیمن، 8،1 سینئول، بورنئول، تیمول و کارواکرول بود. بیشترین درصد آنتول در ایستگاه فزوه و بالاترین درصد کارواکرول در رویشگاه اصلی گیاه بدست آمد. درصد اسانس از 9/2 تا 02/3 درصد متغیر بود. با افزایش ارتفاع از سطح دریا، کاهش عملکرد خشک و عملکرد اسانس مشاهده گردید. درصد کارواکرول با افزایش میزان پتاسیم خاک افزایش و با زیاد شدن شوری خاک کاهش یافت. در مجموع نتایج نشان داد که شرایط مختلف اقلیمی و خاکی و در راس آن ارتفاع از سطح دریا می‏تواند تولید خشک گیاه آویشن دنایی و ترکیبات متشکله اسانس آن را تحت تاثیر قرار داده و باعث اقتصادی یا غیر اقتصادی شدن محصول آن گردد.