مطالعه تطبیقی آثار صنیع الملک و تابلوهای مادونای فولین یو و عروج مسیح (ع) اثر رافائل

ابوالحسن غفاری، ملقب به صنیع الملک، یکی از شمایل نگاران، تصویرسازان و نقاشان پیشرو ایرانی در دوره قاجار است که توانست در مدت کوتاهی آثار هنری بی شماری را خلق کند و تاثیر شگرف و ماندگاری در هنر نقاشی، تصویرگری و شمایل نگاری ایران به جای گذارد. او نخستین هنرآموز ایرانی است که به ایتالیا سفر کرد و پس از بازگشت از این سفر، دستاوردهای خود را در هنرکده ای که خود تاسیس کرده بود، در اختیار هنرآموزان قرارداد. شاگردان صنیع الملک در دوره های بعدی، هنرمندان تاثیرگذار و جریان سازی بودند که سیاست کلان هنری حاکم را رقم زدند.
این پژوهش در پی یافتن پاسخ این سوال است که سفر به ایتالیا و مشاهده و رونگاری تابلوهای هنرمندان اوج رنسانس چه تاثیری بر آثار بعدی هنرمند گذارده است. هدف اصلی این پژوهش آن است که با روش توصیفی- تطبیقی پرتره های طراحی شده توسط صنیع الملک پس از سفر به اروپا با دو تابلوی رافائل که در سفر به ایتالیا توسط هنرمند کپی برداری شده، مقایسه شود تا از این رهگذر، تاثیرات این سفر آموزشی بر آثار هنرمند مورد ارزیابی قرار گیرد.
افزایش مهارت های تکنیکی که منجر به تولید شمایل های جاندار و پویا گردید و استفاده از برخی نقش مایه های هنر اروپایی، ازجمله فرشتگان و انسان ها در آسمان، در راستای القای فضایی آسمانی و ماورائی به شمایل ها را می توان ازجمله این تاثیرات بر آثار متاخر ابوالحسن غفاری دانست. همچنین در آثار این دوره شاهد عناصری در شمایل ها هستیم که نشان می دهد چرا مدل برای شمایل نگاری به نقاش سفارش داده شده است.