تاثیر انعطاف پذیری حرفه ای کارکنان بر چابک سازی سازمانی با میانجی گری سازگاری کارکنان در مقابله با بحران های شهری و منطقه ای

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر انعطاف پذیری حرفه ای کارکنان بر چابک سازی سازمانی با میانجی گری نقش سازگاری کارکنان در بیمارستان آذربایجان ارومیه به منظور آمادگی در برابر بحران های شهری و منطقه ای انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری آن، شامل کلیه کارکنان بیمارستان آذربایجان در سال 1395 است. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 226 نفر تعیین و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه که روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها به تایید متخصصین رسیده و روایی سازه از طریق تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آنها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، نرم افزارهای آماری Spss23 و Smart PLS بکار گرفته شد و یافته های پژوهش نشان داد، انعطاف پذیری حرفه ای کارکنان با ضریب مسیر 772/0 بر سازگاری کارکنان، سازگاری کارکنان با ضریب مسیر 459/0 بر چابک سازی، انعطاف پذیری حرفه ای با ضریب مسیر 339/0 بر چابک سازی، و سازگاری کارکنان نیز با ضریب مسیر 354/0 توانست نقش میانجی گری در تاثیر انعطاف پذیری حرفه ای بر چابک سازی را ایفاء نماید و تحلیل مدل نهایی نشان می دهد که استفاده و بکارگیری انعطاف پذیری حرفه ای کارکنان عامل اساسی در چابک سازی سازمانی بوده و در صورت بروز بحران های شهری و منطقه ای بر اساس تهدیدات، می تواند چاره ساز مسئله پژوهش باشد.