پیش بینی تمایل به روابط فرازناشویی در میان پرستاران بر اساس هوش اخلاقی و برخی عوامل زمینه ساز

هوش اخلاقی به معنای توانایی عمل بر اساس اصول و ارزش های اخلاقی و متشکل از مولفه های درستکاری، مسوولیت پذیری، دلسوزی و بخشش است. این مطالعه با هدف پیش بینی تمایل به روابط فرازناشویی پرستاران بر اساس هوش اخلاقی و عوامل زمینه ساز مرتبط انجام شده است.
این مطالعه از نوع همبستگی مقطعی بوده و روی 130 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اهواز در سال 1395 که با روش در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های هوش اخلاقی، آسیب شناسی وفاداری و تمایل به روابط فرازناشویی استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS 19 آنالیز شد.
ملاحظات اخلاقی: پرسشنامه ها بدون درج نام و نام خانوادگی، با رعایت رازداری و پس از دریافت رضایت نامه کتبی توسط شرکت کنندگان تکمیل شد.
تمامی شرکت کنندگان در این مطالعه زن و متاهل بوده و اکثر آن ها در دامنه سنی 37-34 سال قرار داشتند. از بین ابعاد هوش اخلاقی، ابعاد درستکاری (r=-0/368 ، P≤0/001) و مسوولیت پذیری (r=-0/295 ، P≤0/001) با تمایل به روابط فرازناشویی شرکت کنندگان ارتباط منفی و معنی دار داشتند، اما بین ابعاد بخشودگی (r=0/113 ، P≤0/061) و دلسوزی (r=-0/083 ، P≤0/073) با تمایل به روابط فرازناشویی پرستاران ارتباط معنی داری مشاهده نشد. همچنین عوامل فردی (r=0/456 ، P≤0/001) و عوامل خانوادگی (r=0/327 ، P≤0/001) با تمایل به روابط فرازناشویی پرستاران ارتباط معنی دار داشتند. ابعاد هوش اخلاقی و عوامل زمینه ساز 29/9 از تغییرات تمایل به روابط زناشویی پرستاران را پیش بینی کردند (0/299=r2). عوامل فردی قوی ترین نقش را در پیش بینی تمایل به روابط فرازناشویی پرستاران داشتند (0/534=ß).
با توجه به اثر ابعاد هوش اخلاقی و عوامل زمینه ساز، پیشنهاد می شود مسوولان راهبردهای موثر نظیر برگزاری دوره های آموزشی را برای کاهش تمایل به روابط فرازناشویی در پرستاران طراحی و اجرا کنند.