تجربه تلاوت قرآن کریم در مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان

بستری شدن نوزاد به عنوان یک رویداد استرس زا و بحران سخت عاطفی در ایفای نقش والدی اختلال ایجاد کرده و حتی سلامت جسمی و روانی مادران را به مخاطره می اندازد. مادران مسلمان در رویارویی با این شرایط به خواندن ادعیه، تمسک به اهل بیت (س) و تلاوت قرآن کریم می پردازند. هدف از این مطالعه بررسی تجربه تلاوت قرآن کریم در مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بود.
مواد و در یک مطالعه کیفی هفت مادر دارای نوزاد نارس بستری در یکی از بخش های مراقبت های ویژه نوزادان دانشگاه علوم پزشکی شیراز به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت بررسی تجربه تلاوت قران در مادران، مصاحبه نیمه ساختار یافته با آنها انجام شد. تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای استقرایی انجام شد.
از تحلیل داده ها 3 طبقه اصلی و 8 زیر طبقه استخراج شد. اولین طبقه «پشتیبانی جامع» بود که شامل سه زیرطبقه «باور قلبی به داشتن حامی، روان درمان گری قرآن و درمان جسم مادر و نوزاد» بود. طبقه دوم «معنوی شدن» بود که شامل زیر طبقات «تجربه دلنشین غیرقابل قیاس، تسلیم مشیت الهی و بازگشتی محکم تر از گذشته» بود. طبقه سوم «توانمندی در مدیریت زندگی» بود که «خودیابی و انجام وظیفه و کنترل یافتن بر موقعیت» در این طبقه پدیدار شد.
مادران برای مقابله با شرایط دشوار و استرس زای بخش مراقبت های ویژه، راهبرد تلاوت قرآن کریم را انتخاب می کنند. تجربه ایشان از تلاوت قرآن کریم، رفع نیازهای روانی و جسمی خود و نوزاد بود. مادران باور داشتند که تلاوت قرآن کریم، خود و فرزندشان را تحت حمایت منبع لایزال الهی قرار داده و منجر به توانمند شدن آن ها در ایفاء نقش و کنترل یافتن بر موقعیت شده و زندگی آنها را معنوی کرده است. پیشنهاد می گردد شرایط تلاوت قرآن کریم به عنوان یکی از راهکارهای قدرتمند تامین نیازهای مادران در بخش های مراقبت میژه تسهیل و به طور سازماندهی شده مد نظر قرار گیرد.