بررسی و تحلیل الگوی استقراری محوطه های مس وسنگ و مفرغ حاشیه جنوبشرقی دشت ملایر

زاگرس مرکزی و نواحی شرقی آن به لحاظ زیست محیطی شرایط به نسبت مناسبی برای شکل گیری استقرارهای باستانی دارند. از جمله نواحی شرقی آن می توان به دشت میان کوهی ملایر اشاره کرد که در مجاورت دشت های همدان، نهاوند و بروجرد قرار گرفته است. طبق شواهد باستان شناختی، شروع استقرار در این دشت از دوره مس و سنگ قدیم است؛ هرچند با بررسی های سال های اخیر، چندین محوطه از دوران نوسنگی نیز در منطقه شناسایی شده است. پژوهش حاضر به بررسی استقرارهای مس و سنگ و مفرغ حاشیه جنوب شرقی این دشت می پردازد. اساس این پژوهش بر مطالعه داده های باستان شناختی حاصل از بررسی این حوزه استوار است. تحلیل داده های جمع آوری شده الگوی استقراری محوطه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS، روش های آماری چندمتغیره، داده های مکانی رقومی و عوامل زیست محیطی به صورت تقسیم طبقات ارائه شده است. مطالعه میزان تاثیر و تاثر فرهنگ های مناطق هم جوار و تبیین تحولات اجتماعی فرهنگی حوزه بر اساس داده های باستان شناختی از دیگر مباحث مطرح در این پژوهش است. با توجه به مقایسه و تطبیق داده ها بیشترین ارتباطات فرهنگی منطقه با زاگرس مرکزی و دشت کنگاور بوده و با آنالیز خوشه ای، در هر دوره دو بافت پراکنشی در منطقه مورد مطالعه، براساس توزیع عناصر محیطی مشاهده شد.