تبیین و تحلیل عوامل و شاخص های توان رزمی آجا در جنگ ترکیبی

جمهوری اسلامی ایران از موقعیت بسیار حساسی در منطقه ی خاورمیانه برخورداراست. اتخاذ مواضع مستقل و ضد استکباری و پافشاری ج.ا.ایران بر حقوق مسلم خویش موجب گردیده است با انواع تهدیدات و جنگ ها در منطقه روبرو گردد. از این رو دست یابی و حفظ توان رزمی جهت برترسازی در جنگ های نوینی همچون جنگ ترکیبی همواره ذهن بیشتر نخبگان نظامی و فرماندهان عالی رتبه در نیروهای مسلح ج.ا.ا. را به خود جلب نموده است. توان رزمی اجا نیز در جنگ ترکیبی یا هیبریدی در گرو اقدامات متعدد و راه کار موثر در حوزه های مختلف می باشد. از این رو تحقیق حاضر با هدف «شناخت و دست یابی به مهم ترین عوامل، مولفه ها و شاخص ها بر توان رزمی آجا در جنگ ترکیبی» است. برای دست یابی به این هدف، نوع تحقیق کاربردی و توسعه ای، روش تحقیق توصیفی- موردی و زمینه ای و رویکرد آن آمیخته انتخاب شد. پس از جمع آوری ادبیات تحقیق در حوزه های جنگ ترکیبی و توان رزمی حوزه های گوناگونی از منظر آمادگی نظامی احصاء گردید و برای شناسایی شاخص های مولفه های عوامل توان رزمی با استفاده از روش مصاحبه و پرسشنامه نظرخواهی شد. دو بعد: عوامل محسوس با مولفه های (مانور، عملیات جنگ الکترونیک، عملیات اطلاعات، هماهنگی و کنترل، پوشش و فریب و...) و نامحسوس با مولفه های (ایمان، روحیه، آموزش، انضباط، هدایت و رهبری، سازماندهی) در شاخص های مربوط به خود استخراج گردید. نتایج تحقیق بیانگر این مسئله است که مولفه های مربوط به عوامل برترساز توان رزمی با در نظرگرفتن عوامل بالا نقش به سزایی در مدیریت صحنه های نبرد جنگهای ترکیبی دارند و دستیابی به هدف در جنگ های ترکیبی سریعتر از هر اقدامی به محصول می رسد.