بررسی کیفیت زندگی و رابطه آن با تیپ های شبانه روزی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (M.S) انجمن M.S شهر ارومیه

بیماری (ام.اس)، از شایع ترین و مهم ترین اختلالات عصب شناختی است و با توجه به اینکه کیفیت زندگی به عنوان احساس ذهنی، پدیده ای روان شناختی می باشد، ممکن است با ویژگی های شخصیتی، مانند ترجیحات روزانه و ریتم های شبانه روزی به عنوان یکی از عوامل دخیل در کیفیت زندگی بیماران ایفای نقش نمایند. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی کیفیت زندگی و رابطه آن با تیپ های شبانه روزی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (M.S) انجمن M.S شهر ارومیه انجام گردید.
پژوهش حاضر، از منظر شیوه گردآوری داده ها، جزء مطالعات توصیفی و ازلحاظ روش پژوهشی، بر مبنای مفروضات همبستگی و غیر مداخله ای می باشد. جهت بررسی نرمال بودن داده ها، از آزمون کولموگروف – اسمیرینوف استفاده گردید که این آزمون، نرمال بودن داده ها را مورد تایید قرار داد. نمونه نهایی موردبررسی در این پژوهش 214 نفر (92 نفر مرد و 122 نفر زن) بوده که به صورت روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و برای جمع آوری داده های مربوطه، از پرسشنامه های: الف) مقیاس فرم کوتاه (پرسشنامه) کیفیت زندگی (WHOQOL- BREF). ب) پرسشنامه استاندارد تیپ های شبانه روزی هورن – آستبرگ. استفاده شده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل و تفسیر دادها، از ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد.
نتایج پژوهش حکایت از آن داشت که فقط بین کیفیت زندگی و تیپ شبانه روزی میانی، رابطه معنی دار وجود دارد و رابطه بین کیفیت زندگی با بقیه تیپ های شبانه روزی، غیر معنی دار می باشد. همچنین در بررسی قدرت پیش بینی پذیری، نتایج حاکی از آن بود که تیپ های شبانه روزی میانی با میزان 5.9 درصد توانایی قابلیت پیش بینی متغیر کیفیت زندگی را دارا می باشند.
نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که بین کیفیت زندگی و تیپ های شبانه روزی (به جز تیپ شبانه روزی میانی) در بیماران (ام.اس) رابطه معنی دار وجود ندارد.