بررسی عوامل مستعد کننده شخصیتی و روانشناختی در بیماری های عروق کرونر

طی سال های اخیر پژوهش های اتیولوژیک نقش ابعاد زیستی- روانی و اجتماعی را در بروز و تشدید بیماری های قلبی عروقی بیش از پیش مورد تایید قرار داده اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین پیش بینی کننده های بیماری عروق کرونر قلب بر اساس عوامل شخصیتی و عوامل مخاطره آمیز روان شناختی صورت پذیرفت.
پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. از میان بیماران قلبی– عروقی زن و مرد 60-25 ساله تبریز که طی شش ماه دوم سال 1394 جهت آنژیوگرافی عروق کرونر قلب در بخش های جراحی بستری بودند،50 نفر که واجد ملاک های ورود به پژوهش بودند به صورت هدفمند انتخاب شدند. همچنین از میان همراهان بیماران با روش همتاسازی، 50 نفر انتخاب شدند به ابزارهای مطالعه شامل مقیاس های نشانگان افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) Lovibond، تیپ شخصیتی DDenollet، تعیین الگوی شخصیتی Rattus، حس انسجام Antonovsky ، پرسشنامه های حمایت اجتماعی Procidano and Heller و سبک های مقابله با استرس Endler and Parker پاسخ دادند. داده ها توسط آزمون آماری رگرسیون لجستیک تحلیل شد.
نتایج نشان داد که متغیرهای استرس، حس انسجام، حمایت اجتماعی، سبک مقابله مساله مدار، سبک هیجان مدار، عواطف منفی، بازداری اجتماعی و سن پیش بینی کننده بیماری عروق کرونر قلبی هستند. همچنین قوی ترین پیش بین بیماری عروق کرونر قلبی، بازداری اجتماعی بود. مطالعه حاضر نشان داد که عوامل شخصیتی و عوامل مخاطره آمیز روانشناختی جزء عوامل مستعد کننده بیماری عروق کرونر قلب می باشند.
عوامل شخصیتی و روان شناختی از جمله ریسک فاکتورهای نیرومند برای بیماری عروق کرونر در جمعیت های ایرانی هستند. بنابراین، به منظور کاهش نرخ بروز بیماری عروق کرونر، لازم است در کنار مداخله های پزشکی، به مداخله های رفتاری در جهت تعدیل عوامل روان شناختی، توجه شود.