بررسی تاثیر کودهای آلی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)

به منظور بررسی تاثیر انواع کودهای آلی و زمان های مختلف استفاده از کودهای آلی بر عملکرد گلرنگ آزمایشی در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان در دو سال زراعی 92-1391 و 93-1392 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل کودهای آلی و تاریخ استفاده از آنها بود. تیمارهای کودی شامل کود ورمی کمپوست در سه سطح چهار، هفت و 10 تن در هکتار، کود کمپوست زباله شهری در سه سطح پنج، 10 و 15 تن در هکتار، کود گاوی در سه سطح 20، 33 و 50 تن در هکتار، کود شیمیایی نیتروژن به مقدار 100 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره و شاهد بود که به طور هم زمان و در دو سال اعمال شدند. تاریخ استفاده از کودها اول اسفند و اول اردیبهشت هر سال بود. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که در سال اول آزمایش، کوددهی قبل از کشت (اول اسفند) باعث 12درصد افزایش در عملکرد دانه شد ولی در سال دوم، کوددهی هم زمان با کشت (اول اردیبهشت) باعث 12/8درصد افزایش در عملکرد دانه گردید. در سال اول آزمایش در کوددهی قبل از کشت، به جز تیمار 10 تن در هکتار کمپوست زباله شهری بقیه تیمارها عملکرد دانه بیشتری در مقایسه با تیمار کود نیتروژن و شاهد تولید کردند. در سال اول در تیمار کوددهی همزمان با کشت تیمار کود نیتروژن بیشترین عملکرد دانه را در مقایسه با بقیه تیمارها تولید نمود. در سال دوم در کوددهی قبل از کشت به جز تیمارهای چهار تن در هکتار ورمی کمپوست و 15 تن در هکتار کمپوست زباله شهری، بقیه تیمارها در مقایسه با شاهد و کود نیتروژن عملکرد دانه بیشتری تولید نمودند اما در کوددهی همزمان با کشت، تیمارهای کود نیتروژن، چهار و هفت تن در هکتار ورمی کمپوست بیشترین عملکرد دانه را تولید نمودند. به طور کلی به نظر می رسد کاربرد پنج تن در هکتار کمپوست زباله شهری حدود دو ماه قبل از کشت بهترین تیمار برای تولید گلرنگ در شمال خراسان باشد.