تهیه نقشه حساسیت به وقوع زمین لغزش با استفاده از مدل های وزن شواهد (WofE)، نسبت فراوانی (FR) و دمپستر- شیفر (DSH) (مطالعه موردی: محدوده ساری-کیاسر)

زمین لغزش به عنوان یکی از مخاطرات طبیعی مهم هر ساله موجب خسارات مالی، جانی و تخریب منابع طبیعی می شود. هدف این تحقیق مقایسه سه مدل وزن شواهد، نسبت فراوانی و دمپستر-شیفر در حوضه آبخیز ساری-کیاسر است. در ابتدا، داده های 105 زمین لغزش رخ داده در منطقه بر اساس عکس های هوایی 1:25000 و مطالعات میدانی جمع آوری گردیده و این فهرست به دو قسمت 75 درصد برای پهنه بندی و 25 درصد برای اعتبارسنجی تقسیم شد. سپس، 17 پارامتر موثر در زمین لغزش شامل فاکتورهای زمین شناسی، ژئومورفولوژیکی، هیدرولوژیکی و انسانزاد فراهم گردید. مهم ترین فاکتورها در رخداد زمین لغزش در منطقه بارش، شیب و پوشش گیاهی هستند. نتایج اعتبارسنجی به صورت درصد مساحت زیر منحنی تجمعی (AUC)نشان می دهد که نرخ موفقیت مدل های وزن شواهد و نسبت فراوانی و دمپستر-شیفر به ترتیب 05/92 و05/92 و 31/91 درصد و نرخ پیش بینی به ترتیب 72/92 و 73/92 و 44/85 درصد است. نتایج نشان می دهد که از نظر دقت مدل به کار رفته براساس نرخ موفقیت سه مدل در گروه عالی (9/ - 1) قرار می گیرند. همچنین نرخ موفقیت بر اساس نرخ پیش بینی مدل های وزن شواهد و نسبت فراوانی در گروه عالی (9/ - 1) و مدل دمپستر-شیفر در گروه خوب (8/0-9/0) قرار می گیرند. نتایج به دست آمده بیانگر این است که مدل های وزن شواهد و نسبت فراوانی مدل های کارامدتری نسبت به مدل دمپستر-شیفر در منطقه هستند