بررسی گیاه پالائی خاک های آلوده به سیانید با استفاده از گیاه وتیوریا زیزانیاوایدس (Vetiveria zizanioides)

در حوزه خطرات و آلاینده های زیست محیطی، سیانید یکی از مهمترین آلاینده های آب ، خاک و هوا است که از لحاظ اکولوژیکی تاثیر بسیار مهمی بر اکوسیستم و محیط زیست منطقه آلوده ایجاد می نماید از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی گیاه پالائی سیانید با گیاه وتیور انجام گردیده است.
این پژوهش از نوع مطالعه تجربی بر روی پساب های معدن طلا انجام گردید. پساب خشک شده را با خاک معمولی با غلظت های مختلف ترکیب شد و 7 تیمار با غلظت های مختلف سیانید به دست آمد (میانگین میزان سیانید در خاک G، mg/kg 14/37، خاک F، mg/kg 10/13، خاک E، mg/kg 8/09، خاک D، mg/kg 7/53، خاک C، mg/kg 3/32 ، خاک B، mg/kg 2/52 و خاک A بدون سیانید (به عنوان شاهد)) و پس از دو ماه میزان سیانید در خاک ، ریشه و برگ های گیاه و همچنین میزان پروتئین کل و پرولین و تعداد و طول برگ های گیاه وتیور مورد اندازه گیری قرار گرفت و با نرم افزار SPSS15 و آزمون های توکی Tukey و تی (Paired Samples T Test ) مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش میزان سیانید تاثیر معنی داری بر روی میزان پرولین (افزایش میزان پرولین در گیاه)، پروتئین کل (افزایش میزان پروتئین کل گیاه)، تعداد برگ ها (کاهش تعداد) و طول (کاهش طول) برگ های وتیور داشت و همچنین میزان سیانید در برگ ها و ریشه های گیاه وتیور افزایش یافته و میزان سیانید در خاک تیمارهای مختلف از لحاظ میزان سیانید کاهش معنی داری داشت. میزان سیانید در خاک G 50/93 درصد، خاک F 38/20 درصد ، خاک E 27/19 درصد، خاک D 38/37 درصد، خاک C 17/77 درصد ، خاک B 16/66 درصد کاهش پیدا کرد.
نتایج بیانگر آن است که افزایش میزان سیانید در خاک منجر به تغییرات در خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیائی گیاه وتیور می گردد ولی گیاه وتیور مقاومت بسیار بالائی نسبت به سیانید خاک نشان داده و کاشت گیاه وتیور در خاک های بسیار آلوده منجر به کاهش سیانید تا 50 درصد می گردد و نشانگر آن است که این گیاه نسبت به گیاهان دیگر مقاومت بیشتری نسبت به سیانید داشته و گیاه پالائی بهتری را نیز نشان داده است.